FORCË

I PANJOHURI

Pra Luisi na qenka nxenesi i ri. Duhet ta merrja me mend.
-Pra Luis ti do te ulesh me Leoniden.
Nuk mu duk se Lea e kishte problem te ulej me te.
-Ne fakt... mesues doja te ulesha me Danen
Cfare???C'po thote ky?!
-Perse?

-Epo meqe e njoh mendoj se do ta kem me te lehte te pershtatem me te tjeret me ndihmen e saj.
-Ne rregull por mos harro ato qe te kam thene, pres nga ti nje sjellje shembullore, asgje me pak.
-Patjeter profesor.

Cfare po bente ai. Un s'e njoh. Tani te gjithe po me shihnin mua. Sa turppp...
-Pse i the profesorit se njiheshim?
-A nuk njihemi ne? Te thash qe kemi qene shoke femirie.
-Ti as qe me mban mend mua😒.
-As ti mua por perseri ja ku jemi.
Degjo... mos u merzit se nuk te shqetesoj. Vertete doja te ulesha me ty qe te me ndihmoje me klasen. Nuk njoh asnje.
-Epo cfar mund te bej une. Nuk jam aq e njohur.
-Te pakten me thuaj emrat.
-Heyyy!!
Ju te dy atje, mbani qetesi!
-E shikon qe me fute ne telashe.
-C'te te them une...
-Me thuaj se ku ra ne doren tende ajo leter.
-Degjo, ajo leter...
-Nuk dua te degjoj me fjale!!!
-Na fal profesor.
Gjate drekes do te te shpjegoj gjithcka.

Dreka erdhi dhe ne po ecnim te dy paralel. Nuk kisha cfare t'i beja, keshtu qe nuk i bera ze fare.
U ulem ne nje tavoline dhe nisem.

-Atehere... per sa i perket let...
-Heyyy!!
-A do ta mbarojme ndojnehere k'te bisede!!
Ky ishte Luisi qe i bertiti Leas.
-Luis! Kujdes me tonin! Kerkoi falje menjehere Leas. Nuk te takon te sillesh keshtu.
Lea u prek por e mbajti veten.
-Jo nuk ka problem. Vazhdoni biseden tuaj ju. Me falni nuk doja t'ju nderhyja.
Nderkaq une i kisha kapur doren Leas. Ti nuk do te qohesh nga ketu Lea. Kuptove Luis?
-Me falni ishte thjesht nje acarim i momentit. Nuk doja te shkaktoja probleme.
-Jo jo ishte faji im. Duhet te vija ne nje moment te pershtatshem.
-Nuk ka asnje problem. Ne qofte se je nje person i cmuar per Danen, atehere je nje person i cmuar edhe per mua.
Lea ngeli, po shihte Luisin ne nje menyre shume te cuditshme. Gjithsesi...

-Dana, per sa i perket letres dua te te them qe ate ma dha mamaja jote kur isha ne nje spital me te. U takuam rastesisht ne kopshtin e spitalit dhe nena ime me nenen e saj e njohen njera-tjetren menjehere.

Qendronim ore te tera duke folur per femijerine. Por une nuk mbaja mend shume nga ky vend. Prandaj mu desh shume kohe te te gjeja. Do te kisha pyetur nenen time, por ajo nuk donte qe une te kthehesha ketu. Ajo ka patur shume kujtime te keqija nga ky vend. Kam bere kerkime te shumta... por nena jote nuk ma dha vendndodhjen e sakte. Ajo nuk me dha asgje me shume se kete leter. E kam lexuar me mijera here dhe kerkoj falje pasi e di qe nuk eshte e imja, por fjalet e bukura ne te me jepnin shprese. Kur me ne fund gjeta qytetin, kerkova periferite e me pas te gjithe shkollat qe kishte. E ke idene se sa ka njerez me emrin Dana neper shkolla? Imagjinoje sa here jam ngaterruar. Nvm tani jam ketu dhe nuk do te largohem kurre. Nena jote ka besim se do te te ndihmoj dhe kjo eshte ajo qe une do bej. Thjesht mos harro qe nuk duhet t'i besosh askujt.

Ne ato momente Lea u cua nga vendi dhe me tha se duhet te iknim pasi po fillonte mesimi. Ne fakt donte edhe 5 min por ia degjova fjalen.
-Faleminderit Luis qe me tregove.
-Me erdhi shume keq per nenen tende. Kerkimi im ka nisur diten qe mora vesh lajmin. E dija qe do te ishe e merzitur dhe do doja te isha aty per ty, por te pakten jam tani.

Nuk doja qe te shikonte keshtu qe mora Lean dhe u nisem drejt tualetit.
Disa pika loti me rane mbi faqe dhe fjalet e tij me preken edhe me shume, por vendosa te tregohesha e forte dhe te mbaja distancen. Une nuk e njihja ate.

Mesimi filloi dhe ai me pyeste per cdo gje. Erdhi momenti kur u ngrita ne kembe pasi nuk e durova dot me...

-Degjo nese pyet edhe nje here do te
iki nga kjo bange dhe nuk do me shohesh me. Pastaj mund ta nisesh kerkimin dhe nje here.
Ai qendronte aty i ngrysur kur te gjithe te tjeret po qeshnin. Pasi e kuptova se cfare kisha bere e ula koken dhe u ula ne bange. Ai po vazhdonte te me shihte me inat dhe ktheu koken nga ana tjeter. U merzita shume se m'u duk sikur fola pa mendje.

Ai nuk foli me asnje fjale gjithe diten. Madje edhe kur shkuam per ne shtepi ai qendronte i ngrysur. Me erdhi turp ta pyesja, por mora guximin. Ndoshta ka qene gabimi me i madh qe i thashe ato fjale...
-Pra cfare problemi pate qe u merzite?
-Ai ktheu koken nga ana tjeter dhe mu duk se disa pika lot i shpetuan.
E pash dhe nuk po mundesha te gjeja dot fjale per te rregulluar ate qe bera.