27 stycznia 2014
Przez ostatnie kilka tygodni zachowywałem się jak dziecko. Nic na to nie poradzę. Czuję wielką pustkę w sercu, powoli pochłaniającą resztę mojego ciała. Jest też ta mgła otaczająca mój umysł, trochę jak welon. To sprawia, że czuję się zagubiony, przez to się boję.
Nic nie czuję, gdy rodzice mówią mi, że wszystko będzie okay, wiem, że nic nie jest okay. Nic nigdy nie będzie okay.
31 stycznia 2014
Strasznie stresuję się szkołą, kto w ogóle jej potrzebuje? Na pewno nie ja, nie potrafię nawet myśleć. Każdy dzień jest przepełniony obrazem Twojej postaci delikatnie kołyszącej się-
Cholera, moje łzy rozmazały zdanie.
Nieważne.
Dlaczego to zrobiłeś?
Mógłbym Ci pomóc.
Przez Ciebie jestem taki wściekły, ale nic nie poradzę na to, że Cię kocham. Jest tyle emocji, które czuję, kiedy o Tobie myślę i nie mogę się ich pozbyć. Zrobię to, co Ty robiłeś, a przynajmniej kłamałeś, że robiłeś i nie wiem, czy mogę Ci to wybaczyć.
Nigdy już mi nie wybaczysz.
Przepraszam, nie chciałem.
A.N.
Okay, druga część jest, zgodnie z obietnicą.
Chciałam podziękować za wszystkie głosy, to wiele dla mnie znaczy i daje pozytywnego kopa :)
Szczerze mówiąc, myślałam, że tyle głosów to będę miała w sumie po zakończeniu tłumaczenia xD
Mam nadzieję, że się podoba, jeśli zauważycie jakieś błędy, to powiedzcie, a zmienię, bo nie mam siły sprawdzać.
Jeszcze raz bardzo dziękuję, kocham Was xx
