Bad Boy Plays Wild

Chapter 38

Ήμουν χαρούμενη.
Ήταν η πρώτη φορά που ήμουν πραγματικά χαρούμενη.

Αλλά..όταν βρίσκεται κλεισμενος μέσα σε μια μαύρη σφαίρα
Και μια ακτιδα φωτός εισβάλει στον χώρο σου
Αναρωτιέσαι για πόσο καιρό θα βρίσκεται εκεί.

Έτσι και εγω.
Αναρωτιόμουν για πόσο καιρό θα ήμουν χαρούμενη.

Πίστευα πως κάτι είχε αλλάξει.
Πώς θα μπορούσα επιτέλους να ζήσω κανονικά,σαν ένα κανονικό κορίτσι της ηλικίας μου.

Αλλά έκανα λάθος.
Γιατί το σύμπαν,
είχε αλλά σχέδια για εμένα.

Και όπως φαίνεται

Τα πράγματα δεν πάνε ποτέ όπως τα θελω.

Αρχισα να τρέχω στον δρόμο κρατώντας την τσάντα στους ώμους μου. Κοιμήθηκα παραπάνω και δεν άκουσα το ξυπνητήρι.

Έτρεχα στους δρόμους ενώ τα αυτοκίνητα μου κορναραν επανειλημμένα.
Είδα την είσοδο του σχολείου να φαίνεται από μακρυά και επιτάχυνα.

Μπήκα μέσα στην αυλή αλλά κανένας δεν βρίσκονταν εκεί.
Μπήκα μέσα στο κυρίως κτήριο προσπαθώντας να θυμηθώ τι μάθημα έχουμε την πρώτη ώρα.

Σωστά. Χημεία.

Άρχισα να ανεβαίνω τρέχοντας τα σκαλιά κατευθυνόμενη προς το εργαστήριο της χημείας. Έκατσα από έξω και χτύπησα την πόρτα.

Κανένας δεν μου απάντησε. Έκανα να την ανοίξω όμως ήταν κλειδωμένη.

Τι σκατά;

Πήγα να ανοίξω κι αλλες αίθουσες που βρίσκονταν εκεί όμως όλες τους ήταν κλειδωμενες.

Κατέβηκα ξανά στο κάτω όροφο όταν άκουσες φωνές από την αίθουσα εκδηλώσεων.

Κατευθύνθηκα προς την αίθουσα εκδηλώσεων και ο κόσμος που είδα πιστεύω πως με σόκαρε.
Όλο το σχολείο βρισκόταν εκεί και κάποιοι καθηγητές βρίσκονταν πάνω στην σκηνή καθώς ετοιμάζονταν για ομιλία.

Διέκρινα τον Κώστα να κάθεται στις τελευταίες σειρές και χωρίς να κινήσω το ενδιαφέρων κανενος πήγα και κάθησα δίπλα του.

"Γιατί μαζευτήκαμε εδώ; Και γιατι στο καλο ο Βιολογος μας βρίσκεται στο βημα;"τον ρωτάω καθώς αφήνω την τσάντα μου δίπλα μου στο πάτωμα.