GeÇmiŞiN İzLeRi

4. Bölüm ( Size gerçekten güvenebilir miyim ? )

Multide ki Savaş Keskindir.

Merhaba benim gönülleri iyi meleklerim. Evet bugün yeni bölüm olsun dediniz ben de sizi kırmamak için bugün  yayınladım. Bakalım bu bölümde neler olacak ?

❇❇❇

(Ben onları mezara değil, kalbime gömdüm.)

Tam tamına iki saattir parktaydım. Çocuklar gidene kadar onlara baktım. Kalan yarım saatimdeyse salıncakta sallanarak geçirdim. Sallanmak bana çok huzur veriyor. Yükseklere çıktıkça gökyüzüne bakıyorum ve o kadar yakınmışım gibi hissediyorum ki sanki elimi uzatsam bulutlara dokunacaktım. Hava gittikçe kararıp soğuyordu. Rüzgar yüzümü yalayıp geçerken sallanmamı yavaşlatmak için ayağımı yere koydum. Ayağa kalkıp etrafıma bakınmaya başladım. Saat henüz yediydi ve ben eve gitmek istemiyordum. Nereye gideceğimi düşünürken kızları zorla öpmeye çalışan kişilere haddini bildirmem gerektiğini hatırladım.

Peki ben şimdi onları nerede bulabilirdim? En son nerede gördüysem orada bulacaktım. Allah kahretsin! Bara gitmek istemiyordum. Ayaklarım ben istemeden bir bir gideceğim yere doğru adımlıyordu. İstemediğim yerin yani barın önüne gelince durdum. Sakinleşmeye çalışıyordum çünkü içerisi tam bir cehennemdi. Bütün temiz havayı içime çekmek istercesine nefes aldım ve kapıdan içeri girecekken kapı görevlisi bana bakarak;

" Kimlik olmadan giremezsin."

" Kimliği neden istiyorsunuz?"

" Reşit olup olmadığına bakmamız lazım." dedi.

Tabii ya kızlar bahsetmişti bundan. Çantamdan kimliğimi çıkarıp verdim. Görevli birkaç dakika geçtikten sonra kimliği bana verip;

" Tamam. İçeri girebilirsin." dedi.

Kimliğimi görevliden alıp çantamın içine attım ve kapıdan içeri girdim. Birden burnuma dolan ağır sigara  kokusu ile öksürmeye başladım. Toz,sigara kokusu, insanların çılgınca dans etmesi ve anlatılamayacak derece de iğrenç şeylerin olması bana o kadar yabancıydı ki geldiğime pişman oldum. Gözlerim o iki adamı bulduğunda kusma isteğimi bastırmaya çalıştım. İki şerefsizin de kucağında kız oturuyordu. Hayır, sevgili olsalar neyse... Ne istiyorlarsa yapsınlar ama sevgili olmadan ne bileyim yani iğrenç geliyor böyle şeyler. Aman neyse ne onların hayatından bana ne ? Yavaş adımlarla onların yanına gideceğim sırada biri kolumdan tuttu. Bunlar benim kolumdan, bileğimden ne istiyorlar be!

" Ne işin var burada ?" dedi.

Tabii ya Savaşta barlarda takılıyordu. Evet, her insan farklıydı. Bu bara gelen insanların da çeşitli nedenleri vardı. Asena kendine gel! Şuan edebiyata bağlamanın sırası değil ki zaten serserilerinin barınağı burası. Savaş'a dönerek;

" Burada ne işim olup olmadığı seni ilgilendirmez."

" Eğer şu iki köpeğin yanına gidiyorsan başına bela alma derim." dedi. Ben de kahkaha atarak;

" Benim belamdan sana- " lafımı kesen kişiye baktığımda o iki köpekten biri pis pis sırıtarak;

" Vay vay vay kimler gelmiş ?"