البارت14
محمد ووالده ذهبوا إلى المستشفى ووجدوا جنى منهارة
والد محمد (شاكر) ومحمد بصدمه : جنى
جنى اول ما شافت محمد وشاكر جرت عليهم وحضنت شاكر
محمد سلم على جنى وكان هيحضنها لقى واحده ضربه فى وجه
محمد : اااة
جنى وشاكر جرو على محمد الواقع على الأرض
جنى بخوف : محمد انت كويس
جنى لمجدى: انت مجنون انت٠٠٠٠٠
مجدى مسك جنى من حجابها
مجدى : انت ازاى تخليه يحضنك
جنى بتالم : ااااااة يا مجدى سيبنى
محمد قام وضرب مجدى فى وجه
محمد : انت يا حيوان اذاى تلمسها
مجدى ومحمد فضلوا يضربوا بعض
شاكر قاعد يحاول يبعدهم عن بعض بس معرفشى
جنى بدموع: كفايه يا محمد
كفايه يا مجدى
جنى ظلت تصرخ لحد ما اغمى عليها
مجدى جرى على جنى : جنى يا حبيبتى قومى
مجدى شال جنى ودخلها الاوضه
محمد وشاكر دخلوا الاوضه
محمد:انت ٠٠٠٠٠٠٠
شاكر: أشار لمحمد ان يسكت
شاكر لنفسه : فى حاجه ناقصه فى الموضوع ولازم اعرفها
مجدى بعصبيه: بدل ما انتوا واقفين كده رحوا نادوا للدكتور
محمد جرى ينادى على الدكتور
الدكتور بعد ما كشف على جنى
مجدى : طمنى يا دكتور هى عمل ايه
دكتور: عندها انهيار عصبى
مجدى : ايه
دكتور : حاولوا تريحوها باى طريقه
فى صباح اليوم التالى
جنى استيقظت
واول ما شافت مجدى
جنى ببكاء : ابعد عنى يا مجدى
ارجوك سيبنى
مجدى بحزن : انا يا جنى
جنى : مش عاوز اسمع حاجه
محمد : حضرتك مستنى ايه
مجدى نظر لمحمد نظرات كلها كراهيه وتحدى وغيرة
مجدى ترك غرفه جنى وذهب إلى غرفه مروان
مجدى ببكاء: انا تعبت يا مروان
انت مش راضى تصح وجنى بتكرهنى
انا تعبت مش قادر اكمل
مروان استيقظ على صوت مجدى
مروان بتعب : خلاص يا مجدى متزعلش
مجدى بفرحه : مروان يا حبيبى عامل ايه فى حاجه بتوجعك
مروان : ساعدنى بس اقوم
مجدى : انت كويس
مروان : اه الحمد لله
مجدى بعصبيه: ليه خليتها تضربك
مروان: حسيت ان هى بتاخد حقها منى
مهم هى كويسه
مجدى لاسف : هى لسه مسحتشى
مروان: طيب ينفع تروح تشوفها
مجدى : ماشي
مجدى ظل يبحث عن جنى وجيهان ولم يجدى اى شخص
نزل الى مكان الاستقبال عرف ان جيهان اتنقلت لمستشفى تانيه
مجدى ذهب الى مروان
مروان : عامله ايه يا مجدى
مجدى: مش موجودة
مروان بصدمه : ايه
شدى شعره من كتر الغضب
مجدى : انا حالا هبعت الحراس يبحثوا عنهم
مروان: بسرعه قبل ٠٠٠٠٠٠٠
مجدى : متخفيش يا مروان
فى إحدى الفنادق الفاخمه
جيهان: ااة انا فين
هو مروان مات؟
جنى فين ؟
جنى : صباح الفل يا احلى جيجى
جيهان ببكاء: جنى وحشنى اوووى
جيهان وجنى ظلوا يحضنوا بعض لفترة طويلة
محمد : بيتريق عليهم بطلوا مسلسل دموع ده
والدة محمد (مى):خليهم براحتهم
جنى: انتى ليه غيرت وجهك لوجه جيهان
جيهان بدموع وبدات تتذكر
بعد ما مجدى اخدك
مروان امر واحد من رجاله يحرقوا ماما وبابا
حرقهم قدامى ومكنتش عارفه اعمل اى حاجه
لم أجد حل سوى ان أجرى على والدى المحرقين
بعدها استيقظت وانا فى المستشفى وبوجه جيهان
جنى : ازاى
جيهان : فى شخص وهو يسافر على الطريق وجدنى وارسلنى الى المستشفى
محمد اخذنى معه الى انجلترا وهناك غيرت وجه لجيهان
من انقذنى لا اعرف ولماذا فعلا ذلك
لاسف انا الوحيدة الى فضلت عايشه
حروقات جسمى كانت بسيطه ولاكن وجه تدمر
واضطرايت الى تغير وجهى واسمى
وأصبح هدفى الانتقام من مروان ومجدى
انا ارسلت أشخاص للبحث عنك ولاكن لم يجدوا ليكى اى أثر
جيهان بدموع : بس ده الى حصل
جيهان شافت جنى قاعدة لا ترد ولا تصدر اى إشارات
محمد : جنى يا جنى
جيهان بتالم قامت من على السرير
جيهان بدموع : جنى انا مش عاوزة اخسرك كفايه الى خسرتهم
جنى بدموع : ليه قتلهم انا بكره مجدى ومروان الزفت
لازم كمان هم يموتوا
جيهان بتحدى : لاء يا جنى لازم الاول يتعذبوا قبل ما يموتوا
جنى: عندك حق
جيهان: هو مروان مات
جنى بتحدى : لاء بس هو كدا كدا هيموت
بس الاول يا جيهان لازم نسافر وتتعالجى بره عشان نبعد تماما عن مروان ومجدى ونريح اعصابنا شويه وبعدها ان شاء الله نرجع
جيهان : تمام
جنى :هنسافر فين
شاكر : انجلترا هنرجع تانى
محمد : اوكيه وانا هحجز التذاكر
فى المستشفى
مجدى : بتعمل ايه يا مروان
مروان : لازم اخرج من المستشفى والقى جيهان وجنى قبل ٠٠٠٠٠٠٠
موبيل مروان رنى
مروان : الو
المتصل: جيهان وجنى فى فندق&&&&
وهم هيسافروا حالا لانجلترا
مروان بعصبيه : الو الو
مجدى : فى ايه
مروان فى نفسه( مين ده انا حاسس ان صوت مش غريب وجيهان وجنى هيسافروا واذاى عرف )
مروان : يلاا يا مجدى
توقعاتكم
بقلم سارة خالد هيكل
