《 Τριαντάφυλλό μου ♡ 》 #rbc

7. Είναι υπέροχος.

Μείναμε στην παραλία για λίγο ακόμα. Παίξαμε ρακέτες
- στις οποίες είμαι άχρηστη- και στο τέλος για έπαθλο ήθελε να μπούμε μαζί στην θάλασσα. Με πήρε αγκαλιά και με βούτηξε μέσα. Άρχισε να γελάει ενώ εγώ πέθαινα από το νερό. Προσπάθησα να ανέβω πάνω στις πλάτες του, το θέαμα ήταν γελοίο.

Η ώρα είχε πάει περίπου 5. Εγώ είχα ξαπλώσει στην ψάθα μου και είχα κλείσει τα μάτια μου. Εκείνος έπαιζε με την άμμο στα πόδια μου. Η κοιλιά μου γουργούριζε και ένιωσα τόση ντροπή που προσπάθησα να το κρύψω. Δεν είχα πάρει και τίποτα μαζί μου γιατί νόμιζα ότι θα φάμε στης Αθηνάς. Έκρυψα το κεφάλι μου κάτω από τα χέρια μου και τον αισθάνθηκα να σηκώνεται.

《 Που πας; 》
《 Έρχομαι. 》
《 Θα με αφήσεις μονη;》
《 Όχι τριαντάφυλλό μου. Στο αυτοκίνητο πάω. Έρχομαι. 》 μου απάντησε. Ε αυτό ήταν. Θα φύγει και θα με αφήσει εδώ μόνη μου. Βλέπω το κινητό και είχαν περάσει ήδη δέκα λεπτά. Τέλος. Σηκώνομαι και πάω να ντυθώ όταν τον βλέπω να έρχεται με δύο σακούλες φαγητό. Τρελαίνομαι.

《 Που πας; 》 με ρωτάει και δεν ξέρω τι να του απαντήσω.
《 Τι είναι αυτά; 》
《 Άκουσα που γύρευε φαγητό το στομάχι σου και πήγα να βρω. 》
《 Α το άκουσες τελικά. 》 λέω και κοκκινίζω από ντροπή. Αμάν πια και γω. Έλεος!

Ανοίγει τις σακούλες και καθόμαστε στην άμμο. Βάζει την πετσέτα του κάτω και τις σακούλες πάνω.

《 Τι νομίζεις ότι έχει αυτή η σακούλα μέσα; 》
《 Ξέρω γω. Σολωμός με χαβιάρι. 》 απαντάω ειρωνικά.
《 Κοντά έπεσες. Ψωμί καλαμποκιού με κινόα και σάλτσα από πάστα ελιάς. 》
《 Όντως τώρα; 》
《 Ακολουθώ πρόγραμμα. Δεν μπορώ να τρώω ότι κι ότι. 》 μου λέει και ψαρώνω.
《 Είσαι με τα καλά σου; Με κόβεις εμένα για άνθρωπο που τρώει κινόα; 》 λέει και γελάει. Τι ωραίο γέλιο που έχει ο άτιμος.
《 Με κοροϊδεύεις; Σα δε ντρέπεσαι. 》
《 Εν μέρει ναι κάνω διατροφή, γιατί όντως έχει ψωμί καλαμποκιού, αλλά όχι μικρή μου τα υπόλοιπα ειναι φυσιολογικά. 》
《 Α μπράβο σου. Αν .... Πώς με είπες;  》 Έμεινα όταν το άκουσα. Τον κοιτούσα σαν ξελειγωμένη. Ρεζίλι πάλι.
《 Μικρή μου σε είπα. Δεν σε έχουν ξαναπεί; 》 λέει και με πλησιάζει επικίνδυνα.
《 Όχι. 》
《 Το προηγούμενο αγόρι σου δεν σε είχε πει ποτέ έτσι δηλαδή; 》
《 Δεν ... δεν είχα. Βασικά δεν είχα γενικά. 》 απαντάω και κάπως σαν να σκάλωσε.
《 Θες να μου πεις ότι δεν είχες καμία σχέση μέχρι τώρα; 》
《 Όχι. Δηλαδή ναι. Δεν είχα κάποια σχέση. 》
《 Πως και έτσι. Είσαι όμορφη, έξυπνη...; 》
《 Είμαι λίγο...μικρή. Τουλάχιστον έτσι λέει η μαμά μου. 》
《 Κάτσε πόσο είσαι; 》
《 Δεκαέξι. 》
《 Ε καλά τώρα. Την πρώτη μου κοπέλα την είχα στα δεκατέσσερα. 》
《 Τόσο μικρός; 》
《 Ναι. Και αυτή ήταν δεκαέξι. 》

Κάθομαι για ένα λεπτό και τον κοιτάω με γουρλωμένα μάτια.

《 Νόμιζε ότι ήμουν δεκαέξι. 》

Τον ξανακοιτάω έτσι.

《 Τι; Μεγαλοδείχνω. 》 μου λέει με ένα χαζό ύφος και γελάμε και οι δύο.

《 Πάντως η ηλικία σου είναι ιδανική για σχέση.  Η μαμά σου πρέπει να είναι παλαιών αρχών. 》

《 Όχι ακριβώς. Είναι αλβανικών αρχών. 》
《 Δηλαδή; 》
《 Είναι στην εκκλησία πιο πιστή και από παπαδιά, δεν πιστεύει στον έρωτα, θεωρεί αμαρτία τις σχέσεις πριν τα δεκαοκτώ, νομίζει ότι όποιος δεν είναι καλός μαθητής είναι και αλήτης, η νοικοκυροσύνη είναι το παν! Θες και άλλα; 》
《 Εκείνη πως παντρεύτηκε δηλαδή; 》
《 Προξενιό. Η πρώτη της σχέση ήταν και θα είναι με τον πατέρα μου. 》
《 Κατάλαβα. Αφού η ίδια δεν τα έχει ζήσει, πως θα αφήσει τα παιδιά της να το ζήσουν; 》
《 Οοοοχι. Δεν κατάλαβες. Ο γιος της κάνει ότι θέλει επειδή είναι άντρας. Τα κορίτσια δεν κάνει. 》
《 Μάλιστα. Ας γυρίσουμε πίσω στο θέμα μας όμως. 》

Οχ.

《 Δεν προσπάθησες να κάνεις κάποια σχέση; 》
《 Όχι. 》
《 Γιατί; 》
《 Γιατί ο κόσμος μιλάει. Κλειστή κοινωνία. Όλο και κάποιος θα το σφυρίξει στους δικούς μου. 》απαντάω. Τον κοιτάω και συμπληρώνω.

《 Εσυ γιατί ρωτάς; 》
《 Να...Σκέφτηκα μήπως γίνω εγώ ο πρώτος που θα σε έχει. 》

Άνοιξα διάπλατα τα μάτια μου για να δω αν δεν είμαι σε όνειρο.

《 Θα μπλέξω Δημήτρη. 》
《 Θα μπλέξουμε μαζί. 》
《 Είσαι και δεκαοχτώ. 》
《 Ε και; Ο έρωτας χρόνια δε κοιτά. 》
《 Κοιτά όμως ο αδερφός μου. 》
《 Δεν θα μάθει κανείς τίποτα. Μόνο εμείς οι δυό θα το ξέρουμε. 》
《 Συγγνώμη που θα στο πω αλλά ο ξάδερφός σου και η κολλητή μου είναι ζευγάρι. 》
《 Ε καλά τώρα. Για δύο άτομα δεν χάθηκε και ο κόσμος. 》
《 Αχ τι θα κάνω με εσενα; 》
《 Προς το παρόν θα φας και μετά βλέπουμε. 》 είπε όλο νόημα. Ε ρε τι πάω και κάνω.