sweet but psycho

ახალი მწვრთვნელი

მარის p.o.v.

დილით 7 საათზე გამეღვიძა. ალბათ იმიტომ რომ გუშინ ადრე დავიძინე. შეჯიბრი 10 საათზე იწყებოდა, ამიტომაც გადავწყვიტე ცოტა გავხურდები-მეთქი. სავრჯიშო ოთახში ჩავედი. იქ არავინ იყო, ამიტომაც ვარჯიშს შევუდექი. ჯერ გირებს მივადექი, მერე ბოქსირს, მერე კარატეს და აი მოდგა დრო პარკურისა. პარკური ძალიან მიყვარს. მიყვარს სახურავებზე ხტუნაობა და რთული ილეთების შესრულება. ეს ფიქრში მეხმარება... ყურსასმენები გავიკეთე და დავიწყე პარკური. სახურავიდან სახურავზე ვხტებოდი და ხანდახან სტოლბასაც ვახტებოდი, იმ შემთხვევაში თუ სახურავებს შორის მანძილი შორი იყო... ასე ვიხტუნავე დაახლოებით 20 წუთი და ილეთებს ნელნელა უფროდაუფრო ვართულებდი. და აი მივადექი ბოლო სახურავს. ჰაერში ავხტი, სახურავების შუაში მყოფი დავტრიალდი და მეორე სახურავზე ხელებით დავხტი. სალტო გავაკეთე და წინ დავიწყე სიარული, შემდეგ სტოლბაზე ჩავსრიალდი და მთავარ ეზოსთან აღმოვჩნდი. საათს დავხედე და 10-ს 15 წთ ეკლდა.  ყურსასმენები მოვიხსენი და მხოლოდ ახლა გავიგე ხალხის ყიჟინი:

-ყოჩაააააღ!

-ვუუუ მაგარი ხააააააარ!

-ვუუუ მაგარი ხარ მარიიი!

-ვაი თქვენს პატრონსს-ჩავიბუტბუტე, თავი გავაქნიე და მაგიდასთან ჩამოვჯექი

-რას შვრება ჩემი გოგო-თავზე დამადგა ლიზა

-სასტიკად სწყურია-ლეკვის თვალებით ავხედე

-ოხ კარგი-თქვა ლიზამ და წყალი მომიტანა

-ახლა დროა მივუჩინოთ იმ ბილის თავისი ადგილი-ვთქვი და ლიზას გავხედე

-აი fილ u სის(ლიზა)

-წავედით(მე)

დაიწყო შეჯიბრი. რასაც ბილი აკეთებდა, მე და ლიზა 10-ჯერ მეტს ვაკეთებდით

-კარგით, თქვენი მწვრთვნელები იქნებიან ლიზააა და მარიამიი-გამოაცხადა ჯინმა, თეჰიონის მეგობარმა. ჩვენ მასთან მივედით, ჯინი ორივეს გადაგვეხვია და თანმდებობა მოგვილოცა.