When he Cries

WHC 4

ALLIE'S POV

"Allie please. Help me." aniya.

Nandito kami ngayon sa room at nakaupo sa aming pwesto. Wala pa ang Prof. namin kaya nangungulit nanaman sya. Kaasar! Lunes na lunes nangbubwiset!

"ui-" sinundot-sundot nya ang pisngi ko. "-sige na tulungan mo naman ako." pout.

"Pag ikaw hindi pa tumigil bebenggahin na kita dyan." banta ko.

Badtrip kasi ako dito kay boy-baduy. Akala ko kung anong sasabihin nya nung sabado. Yun pala magpapatulong lang ligawan si.. si.. sino nga ba yon? Kung sino man yon, tangena nya. Pustahan pa tayo hindi sya papatusin nung babaeng yun. Masasaktan lang nya tapos ngangal-ngal tapos mayayamot nanaman ako.

Tss. bakit ba concern ako dito sa lalaking ito? Aisst bahala sya sa buhay nya. Basta wag ko lang sya makitang umiiyak kundi may konyat sya sakin. Bakit ba ayaw ko syang nakikitang umiiyak? Haysst ewan ko ba, hindi ko alam!

Lalo naman syang nagpout then nag puppy eyes pa. What the-!

Arrghh! kaasar!

"Bwiset ka oo nah!" I shouted in front of his face.

Bigla syang tumayo tapos hinawakan ako sa magkabilang balikat. Feeling ko naggo-glow yung feslak nya sa sobrang saya.

Lalo nyang inilapit ang kanyang muka sa muka ko.

"Talaga?!" he sound so excited. Shet ang bango ng hininga! Puta ano ba tong naiisip ko! Kadiri!

Di ako makatingin sa kanya kasi feeling ko nag-iinit nanaman ang muka ko katulad dati. Tumingin ako sa ibang direksyon.

"Oo paulit-ulit?" mahina kong ani. Bakit parang may biglang kumurot sa puso ko? Ang sakit eh. Im so confused. Hindi naman ako ganito dati ah!

Itinayo nya ko mula sa pagkakaupo. He hugged me. Nanlambot ang tuhod ko. And again im really confused.

"Thank you. You are the best friend i ever had." he whispered in my ear.

Shit! bigla ako kinilabutan kaya napabitaw ako bigla mula sa pagkakayakap nya.

"Why? Is there something wrong?" nag aalala nyang tanong.

"Wala! Ahm-" gaga umisip ka ng dahilan! "-nakatingin kasi satin yung mga kaklase natin. Baka ano isipin nila. Alam mo na hehe." dahilan ko.

Kumunot ang noo nya at tumingin sa iba pa naming mga kaklse. "O-key?" at ngumiti.

Whew. Buti na lang may mangilan-ngilan ngang nakatingin samin. Pssh mga chismosa/chismoso. Yung iba nagbubulungan pa habang nakatingin samin, ang tibay!

"Huwaw how sweet!" may bigla naman sumawsaw sa usapan namin kaya napalingon kami parehas sa pinanggalingan ng boses.

Kaya naman pala parang galing sa ilalim ng lupa yung boses kasi si Lexter looser ang nagsalita. Nakangisi sya at nakapamulsa saka lumapit samin.

Si Rj naman ay tumungo lamang at medyo nagtago sa likod ko. Natatakot pa rin siguro sya dahil sa ginawa nito last week.

"O ngayon?" I crossed my arms over my chest.

"that freak is your boyfriend?" nandidiri nyang sabi habang itinuturo si Rj.

"It's none of your fucking bussiness." inirapan ko sya.

"Whoa! Ya know, I like tough women just like you."

"Well  ya know I dont even care."

Kumunot ang noo nya.

"Nang iinsulto ka ba? Wala pang babaeng tumatanggi sakin." aniya.

"As I've said I DONT FUCKING CARE! Kaya lumayas-layas kana sa harap namin baka malasin kami." mahaba kong turan. Kapal ng peslak nitong lalaking ito.