Chapter 23
****
Karl's POV
Nagising ako nang may maramdaman ako sa bandang tenga ko at may nakadagan sakin.
Hush,naipikit ko ulit ang mga mata ko.Ito ang mga umagang pinapangarap ko lagi,ang magising sa tabi ni Red.Isang makulit,pilya at inosenteng babae.
Nakadagan siya sakin habang sinisipsip at kinakagat-kagat ang tenga ko.She really knows where it tickles most but she doesn't know the effect that she's giving me,and damn,can't she feel it??
I'm fucking hard,what a good morning.
I slowly open my eyes again and start laughing.
"Stop it Red,get off,we should prepare male-late tayo sa school."
"Good morning!"
She said with a grin.
Pointed nose,brown eyes,red lips.
The most beautiful face I've ever imagine.
"Effort much baby?"
"Yeah,ang hirap kayang unahan ka sa pag gising."
She pouted,so cute.
"Sino ba ang may sabing unahan mo kong gumising?"
Masungit kong sabi sakanya,naalala ko galit nga pala ko,nakita ko lang kasi yung mukha niya nakalimot na ko.
"Aw,tumatawa ka na kanina,bakit ngayon nag susungit ka na?"
"I laughed because you tickles me not because I want to,so get off."
Ayoko naman siyang paalisin sa ibabaw ko,nag eenjoy pa ko kaya lang hindi ba niya nararamdaman,sobrang turn on na ko.
Geesh!Humilig pa talaga sa dibdib ko.
"Hay,sorry na please baby Karl,nakipag bonding lang naman ako sa mall with my girl friends tapos na lowbat yung phone ko so hindi kita natawagan,nag shopping lang kami for some dresses,di ba nga may dala pa kong paper bag?Sorry na please,pretty please baby.."
Nagtaas siya ng ulo atsaka hinalik halikan ang pisngi ko.
"Sorry din,sinabi naman din sakin ni James na nag mall ka nga and you're with someone,nag freak out lang naman ako kasi never ka pang lumakad ng hindi nagpapa alam and damn,I can't contact you,I am sorry baby."
I hold her face.
"Sorry din,so bati na tayo?"
"May magagawa pa ba ko?"
"Haha,wala na syempre,so kain na tayo?!"
"Umalis ka kaya dyan sa ibabaw ko nang maka bangon ako,grabe para kong kumarga ng elepante!"
"Elepante talaga?Hahaha,o ayan na!"
"May sasabihin pala ko."
"Ano yun?"
"Naisip ko lang,ayoko nang mang babae,last na yung nakita mo,promise Red,never ng mauulit yung nangyari sa library.Hinding hindi na ko mangbabae,lahat ng oras ko sayo na ulit."
Seryoso ko sa sinasabi ko,ayoko nang makita ulit na umiyak si Red dahil sa mga kagaguhan ko.
"Karl,hindi mo naman kailangang gawin 'to,naiintindihan kita saka kailangan mo ng babae,lalaki ka Karl and narealize ko na mali ako.Hindi dapat kita hawakan ng sobrang higpit,sorry kung nasasakal ka na."
"What??Nasasakal?Ako??
What the hell Red,who told you that?
Never kong naisip yan,so stop this non sense baby,basta tandaan mo yung sinabi ko,mula ngayon,lahat ng oras ko sayong sayo na ulit,okay?"
Wala na siyang sinabi,tanging tango na lang ang naging sagot niya.
Bumaba na kami,syempre naka pasan na naman yung baby sa likod ko.Nakakatawa talaga,kahit anong inis ko wala din talagang silbi,isang ngiti lang niya,wala na kong magagawa kundi ang sumuko.
BINABASA MO ANG
Forever and Always
No Ficciónplease read. sana kiligin kayo. its unedited. pag tiyagaan nyo na lang. thanks.