MRG 2: If We Fall In Love

Chapter 5. THE PAST:BEHIND HIS TEARS part1

It was late in the evening at lahat ng staffs at naguuwian na. I glance at my glass window where I can see the city lights. Umuulan pala. Naisipan kong magovertime. Madami pa ako paperworks na gagawin. Nang nararamdaman ko ng inaantok ako, Pupunta sana ko sa pantry para magtimpla ng kape but I saw Gabrielle sleeping on her working table. She's like a princess.

"How I could wish that I can bring back time" naghihinayang niyang sabi.

Naalala ko pa dati that was 10 years ago. I was 18 then she was 16. She was my first love. My teenage sweetheart.

Alex buhatin mo ko dali.  Kupad mo naman ee.  she said

Ayoko. ang tabs taba mo. mabigat ka kaya pano kita bubuhatin e di kita kaya tignan mo nga katawan ko kesa sayo oh.   pangiinis na sabi ko sa kanya.

This is our sweet nothings sa isat - isa minsan magaasaran ,magkakapikunan but in the end maglalambingan. YES were on secretly relationship .. Tinago namin ang relasyon namin sa pamilya namin because were too young at takot kami na kapag nalaman ng bawat pamilya namin at paghiwalayin kami.  I sighed.

Magiisang taon na kami ni Gabrielle and alam kong its time to face the truth. Sasabihin ko na kay sir Luisito na mahal na mahal ko ang anak niya.

Pumunta ako sa kanila ng may kaba sa dibdib. Kumatok ako sa kanilang gate at pinagbuksan ako ng isang gwardya.

Anong sadya niyo sa mga Montecarlos? sabi nya.

Nandyan po ba si Sir Luisito Montecarlos? Gusto ko po sanang makipagusap sa kanya.  kabado kong sabi sa gwardya. Agad nita kong pinapasok at isang maid ang sumalubong sakin. Sinabihan niya ako na pababa na ang kanyang amo.

At di nga ako nabigo, nakarinig ako ng yabag mula sa hagdan. Ayun si Mr. Montecarlos nakatingin saakin.

Pinagpapawisan ako. di ko malaman ang gagawin. Walang lumalabas sa bibig ko. Isang malawakang katahimikan ang namumuo sa buong salas nila. Hanggang siya na mismo ang bumasag sa nakakabinging katahimikan.

oh iho?  may maiitutulong ba ako sayo? Bakit napasadya ka sa aking pamamahay?taming niya.

Gusto ko po kayong makausap tungkol sa anak niyo. sabi ko. Napakunot siya ng noo.

Halika sa opisina ko sa taas, Pagusapan natin,  may nagawa ba siyang masama sayo? Pagpasensyahan mo na ha makulit na bata talaga un si Gabrielle. Iniaya nya ako sa isang silid.  Ito siguro ang opisina niya.

Pasok ka. Pumasok ako at umupo. Alex pagkakataon mo na to sabihin mo na ang totoo. Panindigan mo si Gabrielle kung mahal mo talaga siya.

Anong paguusapan natin? Malunanay niyang sabi saakin. "Mr.Montecarlos narito po ako para sabihin sainyo na mahal ko po ang anak niyo. Nung una ko palang siyang makita hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. kaya naging magkaibigan kami. Akala ko basta basta nalang ang nararamdaman ko. Iyong laging pagiisip sa kanya, ung feeling ko gusto ko siya alagaan hanggang sa pagtanda hanggang sa narealize ko Mr. Montecarlo na mahal ko na pala siya." sabi ko sa tatay ni Gab.

Pero ang babata niyo pa para maramdaman yan . 16 lang si Gab and ikaw ilang taon ka na?  Do you think that's love? mariin niyang sabi saakin.

Pero kami na po ni Gabrielle.  Magiisang taon na po kami. Kaya po ako naparito para maging legal na po kami sainyo. kinakabahan ako. Parang malalagutan ako ng hininga sa bawat salita ko sakanya.

Kinuha niya ang telepono at pinindot ang isang numero. Laking gulat ko nalang ng iluwa ng pinto ang isang babae. Ang babaeng iniibig ko, si Gabrielle.

Daddy pinapatawag mo daw ako?masaya niyang sabi ngunit naglaho un at napalitan ng pagkagulat. Namutla siya bigla

Alexander. un lang ang nasabi niya at bigla na siyang humagulgol sa iyak. Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit at patahanin.

Baby... ssshhhhh.. dont cry, Daddy want to ask you something. Is he your boyfriend? tanung niya kay gab.

yes daddy. Dont be mad at me. Im sorry I didn't tell you because I know you dad you may be good and loving but your also overprotective. Paghihiwalayin mo kami ni Alex. ayokong mangyari yun.

oh honey. stop crying.. daddy's here naman ee why are you seeking for more? pinindot niya ulit ang telepono at lumabas ang 3 guards.

take him away. isang maawtoridad na sabi ng daddy niya. Agad akong hinila ng mga guards.

Teka.... teka .... Bakit niyo ko ilalayo kay Gabrielle!  Gab! Sir Luisito! Mahal na mahal ko ang anak nyo.. umiiyak ako,  nawawalan ako ng lakas. kinaladkad ako hanggang sa labas ng gate.

Gabrielle! Gabrielle! Buksan niyo to! kinakalabog ko pa din ang gate baka sakaling kapag nagingay ako pagbubuksan nila ako.

Ilang oras na ang nakakaraan pero wala pa ding Gabrielle na lumalabas. Napasalapak ako sa sahig at napahilamos nalang ang kamay sa mukha. Nararamdaman ko na tumutulo na ang luha ko, kasabay ng pagpatak ng ulan.