Stigma: Engeli kaldırmışsın.
Moon: Umrunda değildir diye düşünmüştüm.
Moon: Belki de haklıydın,
Moon: Sen doğru kişi değilsin ve
Moon: Benim de bunu kabullenmemin
vakti gelmiştir.
Stigma: Ne yani vaz mı geçiyorsun?
Moon: Bu benim sevgim ve ne zaman başlayıp ne zaman biteceğine ben karar veririm.
Moon: Seni ilgilendirir mi?
Moon: Sen yalnızca egonu tatmin edersin.
Moon: Ezilen, kalbi kırılan yine ben olurum.
Park Jimin yanlış sulardaydı, farkında değildi.
Stigma: Tek kalbi kırılan sen değilsin.
Stigma: Tek ezilen sen değilsin.
Stigma: Her zaman bencildin. Her zaman kendini düşünen aptalın tekiydin.
Stigma: Hiçbir zaman karşındakinin duyguları önemli değildi senin için.
Stigma: Senin kalbin iyi atıyorsa kimin kalbinin ritmi bozuk pekte önemsemiyordun.
Stigma: Sen aydınlıktaysan kim karamlıkta boğulmuş düşünmezdin.
Stigma: Değişmişsin sandım.
Stigma: İnsanlar değişmezmiş.
Stigma: Hatırlattığın için teşekkürler.
Moon: Sen..
Moon: Ne saçmalıyorsun?
Stigma: Kim olduğunu bilmiyorum mu sanıyorsun?
Stigma: Ben her şeyi bilirim.
Stigma: Yalnızca aptal rolü oynamak hoşuma gidiyor.
Stigma: Beni kandırdıklarını düşünmeleri komik.
Stigma: Ve unutmadan Bay Park,
Stigma: Yaralar hiç geçmedi.
Stigma: Kabuk bağlamadı,
Stigma: Yaralar olduğu yerde öylece bekliyor.
Moon: Hakkında her şeyi biliyorum derken
Moon: Ciddiydim.
(Görüldü, 23.09)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
I Can Hear U
Fanfiction[vmin] Esmer tenli, siyah saçlının kulağına eğildi. "Park Jimin, söylediklerini duyabiliyorum." Siyah saçlı devamı gelecekmiş gibi hissettiği cümleyi bekledi. "Söylemedikleri de." •|16.06.19|' •|31.08.19|'
