Psychologia; temat tabu czy zwykły lęk?

Depresja - mity i fakty

Depresja to zaburzenie psychiczne. Postaram się wyjaśnić dlaczego zaburzenie, ale dajcie mi jedną chwilę. Cierpią na nią przeważnie nastolatkowie, a przejawia się ona najczęściej w okresie dojrzewania, dorastania. Depresja wynika przede wszystkim z „niedowagi" serotoniny tak zwanej komórki szczęścia, kiedy jest jej za mało to przygnębienie, gorycz, poczucie winy i inne negatywne emocje przejmują nad nami kontrolę. W taki sposób depresja uzyskuje miano zaburzenia.

Mity:
- u osób u których występuje depresja polega ona na pogrążeniu się w samym smutku
- depresja to chorobą
- „depresja jest modna, chciałabym ja mieć"
- depresja jest nieuleczalna
- jeżeli ktoś ma depresje, jest wesoły i ma poczucie humoru to znaczy ze symuluje
- depresje może ci zdiagnozować i przypisać leki psycholog

Fakty:
- depresja nie polega na samym smutku
- jest zaburzeniem, nie chorobą
- żadne zaburzenie nie jest niczym kolorowym i uwierzcie nikt nie chciałby go mieć
- można ją wyleczyć (nie tylko lekami, ale o tym tez napisze)
- osoby z depresją mają częste wahania nastroju i jeżeli jest szczęśliwa ze sobą i ze światem to można uznać, że zmierza w prawidłowa stronę
- zdiagnozować ją może tylko psychiatra, leki również on, ale i pediatra :)

Myślę, że wymieniłam dość oczywiste mity jak i fakty, oczywiście mogę się w poszczególnych kwestiach mylić. Opowiem w takim razie krótko i zwięźle na temat metod leczenia depresji. Podstawą takiego leczenia oczywiście są leki, ale nie tylko. Mam na myśli tutaj osoby, które są w tak „krytycznym" stanie, ze potrzebują inne rewolucji. Istnieje coś takiego jak terapia psychodynamiczna i polega na tym, że psycholog dąży do zmiany naszego myślenia i postrzegania przez nas świata, tak zwanego paradygmatu. W trakcie terapii poszukuje się przyczyn zaburzeń psychicznych (np. negatywne wydarzenia z dzieciństwa); jest również terapia poznawcza gdzie psycholog bierze czynny udział w terapii, pokazując choremu sposoby rozwiązywania problemów i trudności. Dąży do zmiany negatywnych schematów myślowych; i terapia interpersonalna, której zależy na tym aby pomóc pacjentowi odbudować relacje społeczne i wpłynąć na poprawę jego stosunków z rodziną, przyjaciółmi, grupą rówieśniczą.
W leczeniu depresji sezonowej stosuje się fototerapię, czyli leczenie światłem.

***
Słyszeliście już pewnie o takowych metodach chciałam je tylko wam przypomnieć. Jeżeli nie uzyskaliście na coś odpowiedzi to piszcie śmiało w komentarzach i wtedy postaram się wam jasno odpowiedzieć. Trzymajcie się buziaki!❤️

PS. Napiszcie w komentarzach o czym byście chcieli jeszcze poczytać, a postaram się wspomnieć o tym i rozwinąć wybrany temat już w następnym rozdziale.