İLK GÜN

919 57 19
                                    

Adrien

Saat sabahın 8'i.Canım sıkıldı.Anne ve babamın yanına gidiyordum ki konuşmalarını duyunca durdum.Annem hüzünlüydü
"Gabriel orası onun için tehlikeli olabilir"
"Hayır değil, asıl vampir okuluna gitmesi tehlikeli"
"Büyücü okulu yerine kurt okuluna verseydin"
"Orda onu öldürüler"
Bende hemen içeriye atladım.
"Ne okulu ben evde kalıcam"
"Bak oğlum biz annenle bunu çok düşündük senin orda okuman daha mantıklı"
"Bi düşünelim baba insanlar benden korkar, vampiler ölümsüz olmadığım için beni öldürür, kurtların canı sıkılır öldürürler ya büyücüler beni moleküllerime ayıracaklarına bahse varım"
"Oğlum büyücü okulu daha güvenli,  en azından onlarda insan kanı taşıyor"
"Ahh pekala baba"
Annemle babam yanıma gelip bana sımsıkı sarıldılar.
Babam devam etti:
"Yarın okulun var ve unutmadan orada yatılı kalıcaksın"
"Yok devenin nalı"
"Hadi hadi git eşyalarını topla"
Yukarı çıkıp eşyalarımı topladım
Anne ve babama haber verip okulu gezmek ve eşyalarımı yerleştirmek için okula gidicektim.5-6saat sonra okula vardık.Kim yaptı bu okulu şehrin dışında.Okula girdim ve müdürün odasına çıktım.Müdür beni bir öğretmenle gönderdi, öğretmen okulu gezdirdi ardından yurda gittik.Bir kapıyı içeriye girdik, içeride bir sürü kapı vardı 2.kapıyı gösterdi
"Burada senle birlikte 9 kişi kalıyor ve işte burası senin odan, şu dolabın yanında üniforman var, senin ve bu yatakhane bölümünün içinde kalan herkesin üniformaları siyah "
"Neden?"
"Her yatakhanede sadece bir sınıf var mesela burası A sınıfı'nın yatakhanes yan bölüm B sınıfının yatakhanesi, ama sadece sizin sınıf siyah giyiniyor çünkü A sınıfı çok güçlü bunu belli etmemiz gerekiyor.Ama sen koluna bir tane kuşak bağlayacaksın ki melez olduğun anlaşılsın."
"Tama, teşekkürler"
Dedim ve odama geçtim.Dolabın yanındaki poşetten siyah bir pantolan, siyah bir gömlek ve beyaz bir kuşak çıktı.Bence bu kıyafetler gayet iyi kıravat felan çıkmadı ya ona şükür.Üniformamı aldım, arabaya binip 5-6 saatte eve vardım.Saat 10'du üstümü değiştirip hemen yatağa yattım ve uykuya daldım.

"Sabah"

Sabah uyandığımda başım çok ağrıyordu , sanırım okula giden çocuk psikolojisi.Kalkıp kahvaltı yaptım annem ve babamla vedalaştım arabaya binip koca 6 saatimi yollarda giderek geçirdim.Okula öğlene doğru vardım.Arabadan inip yatakhaneye gittim.Yatakhanenin kapısını açtığım anda herkes gözünü bana dikti.
Bende sakince "merhaba"dedim.
Kolumdaki kuşağı farkedince herkes gülümsedi.
"Merhaba insancık"
Dedi patenli kız.
"Merhaba"diye karşılık verdim.
"Ben Nino"
"Ben Ayla"
"Ben Chloe"
"Ben Sabrina"
"Ben İvan"
"Ben Kim"
"Ben Alix"
"Ben de Adrien"
"Aramıza hoş geldin o zaman"
"Benle birlikte 9 kişi olmalıyız ama şu an 8 kişiyiz."
"Evet, bir kız var gelince tanışırsın"
dedi Nino.
Bir süre sonra okula geri döndüler ben yorgundum bu yüzden dinlenmeme izin verdiler.Onlar geldiklerinde ben hala uyuyordum.Gece bir anda uyandım, saat 3.Tam tekrardan uyuyacaktım ki koridordan ayak sesleri geldiğini fark ettim.Odamdan çıktım.Sessizce ilerleyerek yatakhaneden ayrıldım.Koridorda yavaşça yürüyordum ki bir anda.....

Ay çok kötüyüm en heyecanlı yerde bitirdim.Devamı için oy vermeyi takip etmeyi ve yorum yazmayı unutmayın!!!

HER ŞEY DAHİL : 446 KELİME

Melez | AdrienetteHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin