Adrien Agreste
Birisi beni kolumdan tutup yere serdi.
"Sende kimsin?"
Diye sinirle fısıldadı.Sesinden kız olduğunu anladım, baya güçlüydü.
"Ben Adrien-Adrien Agreste melezim"
Bunu söylediğim an beni bıraktı ve yüzüme bakmadan ilerlemeye başladı.Çok hızlı gidiyordu.Arkasından koştum
"İlk beni yere serip sonrada çekip gidemezsin"
Bir anda durdu nerdeyse ona çarpıcaktım.Arkasını döndü.Tanrım düştüm lan o ne güzellik.Tabi bu güzelliği beni yere serdiğinde göremedim.
"Bak insan kılıklı vampir işine git karışmam ona göre"
Ben hala ona öylece bakıyordum.Sırıttı.
"Ne oldu aşık mı oldun?"
"Bu güzel bakışlara aşık olmamak elde değil güzelim"
Beni umursamadan gitti.Aman Tanrım A sınıfının yatakhanesine gidiyor.Demek ki bu 9. kişi.
Bu kızla-aynı sınıftayız-aynı yatakhanede ve o bir büyücü ağlıyorum. Bir süre dolandıktan sonra odama geçtim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım
"Sabah"
Birisi beni döverek uyandırdı.
"Nino az daha tekmelesen öldürecektin"
"Biraz daha vurayım mı?"
"Vur vur Allah Allah"
"Giyin hadi"
"Tamam"
Nino gittikten sonra banyonda duş alıp üniformamı giyindim, kuşağıda koluma bağladım.Aynanın karşısına geçip saçımı düzelttim.
"Ne kadar yakışıklıyım.He tabi yakışıklıyımdır eğer yakışıklı olsaydım dünkü kız bana aşık olurdu"
Sınıfça yurttan çıktık.Okul koridorunda ilerlerken herkes bize bakıyordu.Korkuyorlardı sanırım.Bana meraklı gözlerle bakıyorlardı.Derse girdik.
Okul bitti yatakhaneye çıkarken bir anda istemsizce durdum.Hareket edemiyordum.Arkamdan bir ses geldi
"Merhaba melezcik"
"Sen dünki kızsın"
"Demek aşk böyle bir şey beni sesimden tanıdım"
"B-ben dün sadece şaka yapmıştım"
"Tama öyle olsun"
Dedi , bir anda yere düştüm.
Yatakhaneye gittim
"Marinette bu Adrien melez çocuk"
Dedi nino
"Adın Marinette'mi?"
"Beğenemedin mi?"
"Baya atarlı kızsın seni sevdim"
"Şuracıkta seni moleküllerine ayıracağımı biliyorsun değil mi?"
"Evet ama seninle uğraşmak eğlenceli"
"Adrien bu Mari dünyanın en güçlü büyücüsü"
Dedi nino
"Oooh tamam"
Sanırım bu kızdan uzak durmalıyım.
Dedim ve odama geçtim.
"Sabah"
Sabah uyandığımda kimse uyanmamıştı bende herkesi uyandırmaya karar verdim ilk önce yanımdaki odayı tıktıkladım , baya seslendim uyanmadı sonra kapıyı açtım.Olamaz burası Marinette'nin odasıydı.Yanına yaklaştım.Tanrım çok güzel görünüyor. Ona seslendim, kıpırdamadı bile sarsmak için omzuna dokundum.Tam gidiyordum ki elimi tuttu.Elimi bıraktırmıyordum.
"G-gitme sana ihtiyacım var"
Dedi.Rüya görüyor olmalı.Çok güçlü elimi çok sıkı tutuyor.Bir anlık boşluğuma geldi ve Mari bir anda kolumu çekince üstüne düştüm.Sonra uyandı(talihsizlik).Bir süre bana baktı.Sanırım rüya görüp görmediğinden emin olmaya çalışıyordu.Farketmediğim bir anda beni yere fırlattı.
"Burda ne işin var"
"Seni uyandırmaya geldim"
"Ya öyle mi?"
"Ne demeye çalışıyorsun?"
"Birşey demeye çalışmıyorum.Odamdan çık."
"Tamam tamam"
Odadan çıktım.Kızınca bile çok tatlı gözüküyor.
Akşama doğru herkesin canı sıkılımaya başladı.
"Hadi okuldan kaçalım"
Dedi Nino.
"Okula yeni geldik"
Dedi Alya.
"Bence de gidelim canım sıkıldı benim"
Dedi Mari.
"Nereye didicez"
Dedi Kim.
"Ormana gidelim, biraz hava almış oluruz."
Dedi Sabrina.
Herkes bunu onaylandı.
Bir anda hepsi pat diye yok oldu.Öyle salak salak etrafa bakıyordum.
Bir anda Mari geri döndü
"Senin büyücü olmadığını unutmuşuz, gel hadi elimden tut"
Elinden tuttum ve bir anda ormana geldik.Ortalıkta kimse yoktu bizde bir ağacın altına oturduk.
"Biraz sohbet edelim ne dersin?"
Dedi Mari.
"Tamam fobin varmı?"
"Hayır yok, zaten korkmam gerekiyor"
"Neden?"
"Çünkü korktuğum zaman büyü yapamıyorum.Peki sen bir şeyden korkuyor musun?"
"Evet, 1 hafta sonra doğum günüm var ve doğum günümde vampire dönüşeceğim"
"Ne güzel işte"
"Ama sorun şu ki ben küçükken bir büyücü 16 yaş gününde vampir olacağımı ama beklenmedik olağanüstü birşeyin yaşancağını söyledi, iyi ya da kötü"
"O zaman okulda dönüşmen çok tehlikeli"
"Evet"
"O halde doğum gününde okuldan kaçar bu ormana geliriz, hem ben yanında olursam büyüyle seni durdurabilirim"
"Ya korkarsan"
"Ben hiçbirşeyden korkmam"
"Emin misin?"
"Iı şey evet"
Marinette ile ayağa kalktım tam gidiyordu ki belinden tutup onu ağaca yasladım.Bir anda kalbinin ne kadar hızlı attığını fark ettim.Korkmuş olmalıydı.
Bir serseri gibi sırıttım.
"Hadi öldürsene beni"
Konuşamıyordu, sadece bakıyordu.
Başımı yüzüne doğru taklaştırdım.
Onun ne yapıcağını gerçekten merak ediyordum, nasıl elimden kurtulacaktı acaba.Kaçması imkansız gibi birşeydi.Ama Mari aklıma hiç gelmeyecek bir şey yaptı, bir anda...............................
Haaak çok kötüyüm.Sizce ne yaptıda o kadar şaşırdı?Yeni bölüm için oy vermeyi, yorum yapmayı takip etmeyi unutmayın
HERŞEY DAHİL : 633 kelime
