Karmaşa

20619

Bu bir gerçek miydi?yoksa rüya mı?bu nasıl olabilirdi?ben nasıl buraya gelebilmiştim bilmiyorum hiçbir şey hatırlamıyorum tek bildiğim şey benim burda olmam kendi ellerimde olmadan birileri sayesinde olmuştu ve benim o birilerini bulmam lazımdı.Hayatımı bilen,bana ne olduğunu bilen birileri olmalı.Bu odayı,bu evi,bu insanları bilmiyorum bu çok iğrenç hayatımın önceki zamanları da aklımdan silinmişti hiçbir şeyi bilmiyorum ismim de dahi bilmiyorum.Odada ki erkeklerden biri konuşmaya başladı gülümseyerek bana "Merhaba Maria,uyanmana sevindim kendini nasıl hissediyorsun?"diye sordu demek ki ismim Maria'ydı anlamsız bir tebessümle ona cevap verdim "Fiziksel olarak iyiyim ama içimde çözemediğim sorular var o soruların cevaplarını bulamıyorum"erkek sıcak bir tebessümle bana cevap verdi "Büyük ihtimalle sorularının cevaplarını biz biliyoruz bize aklındaki soruları söyleyebilir misin?" bu çocuğu sevmiştim ama artık ismini öğrenmem lazım "İlk olarak ismini öğrenebilir miyim?"diyerek sordum ona.Bu soruma güldü ve bana cevap verdi"İsmim Athena,diğer sorulara geçelim" Athena...sanki bir yerden tanıdık geliyordu aklımdan geçeni dışarı vurdum"İsmin tanıdık geliyor...tanışıyor muyduk biz?" Athena bu dediğimede güldü ve bana cevap verdi"Tabiki de tanışıyoruz,sen bu odadaki herkesi tanıyorsun"bu dediğine baya şaşırmıştım ne demek hepsini tanıyordum teker teker hepsinin yüzlerine baktım hayır tanıdık gelmiyorlardı kaşlarımı çatarak Athena'ya soru yönelttim"Peki siz...hepiniz benim neyim oluyorsunuz ben bilmiyorum?"Athena o sıcak gülümsemesiyle gülümseyip kendini gösterdi "Ben senin abinim,bu da benim sevgilim Eva,bu kız kardeşin Alex,bu diğer abin Craig,bu arkadaşın Edward ve buda ikizin Mark"diyerek herkesi eliyle gösterdi.Hepsi iyi birilerine benziyorlardı onlara sıcak bir tebessüm ile baktım "Hepinizle tanıştığıma memnun oldum yanımda olduğunuz için teşekkür ederim"bunu söylediğimde herkesin yüzünde gülücükler açılmıştı Mark hepsinin önüne geçerek yanıma geldi ve ellerimi tuttu"Açmısın?yemek getirelim mi sana?ne yemek istersin"diyerek bir sürü cümle kurmuştu bu hali çok tatlı gelmişti ona gülümseyerek baktım ve utanarak ona karnımı tutarak cevap verdim"Hmm evet çok acıktım"sesim biraz alçalmıştı Mark bu halime gülüp bana cevap verdi"Benden,bizden utanmana gerek yok sen her ne kadar hatırlamasanda biz senin aileniz Maria,biraz bekle yemeği hazırlayıp gelelim sende biraz daha uyuyarak dinlen olur mu?"öyle demesi beni biraz rahatlamıştı hafif şekilde kafamı salladım"Peki olur her şey için teşekkür ederim"diyerek cevap verdim.Hepsi odadan çıktı bende oturduğum yerden inerek yatağa uzanıp daha demin yaşadıklarımı düşünerek uyuya kaldım.