Karmaşa

21619

Açılan kapı sesiyle uyandım.Çocuklar ellerinde ki tepsiler ile gelmişti Mark elindeki tepsiyi bana uzatıp gülümsedi "Buyrun Maria hanım yemeğiniz,umarım güzel uyumuşsunuzdur."bu söylediklerine gülümseyip tepsiyi elinden aldım.Çok fazla acıktığım için hızlı hızlı yemeye başladım, odadakiler bu halime gülüp kendi yemeklerine döndüler.Yemekler bittikten sonra tepsileri  içeri götürüp geri geldiler,uzandığım yerden kalkıp oturdum.Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım "Şimdi arkadaşlar,ben bir şey hatırlamıyorum yardımınıza ihtiyacım var.Şuan kaç yaşındayım onu bile bilmiyorum bana ne oldu neden hafızamı kaybettim bana yardım edin lütfen." adının Craig olduğunu sandığım çocuk konuşmaya başladı"Öncelikle,sana takibi yardım edeceğiz. Sen şuan 23 yaşındasın ve hafızanın kaybolmasının sebebi...onu emin ol bizde bilmiyoruz.Sen bir gün ben dışarı çıkıyorum diyerek evden çıktın seni tamı tamına 3 Ay bulamadık seni bulduğumuz zaman çok kötü haldeydin 1 ay'a yakında hastanede koma'da yattın.Neden hafızanı kaybettiğini doktorlar da anlamadı ama kanında yabancı bir sıvı varmış onu araştırıyorlar bizde sadece bunları biliyoruz malesef."demek 23 yaşındayım meraklı gözlerle craig'e baktım "Benim hakkımda daha fazla bilgi ver lütfen."diyerek ona yalvardım.Craig bu halime gülümsedi bir an ışıklar söndü sandım gülüşü o kadar güzeldi ki büyülenmiştim."Seni fazla yormak istemiyoruz bu yüzden sana her gün kendin hakkında bilgi vereceğiz ve bugün ki hakkını harcadın minik prensesim."diyerek burnumu sıktı Craig'i de sevmiştim oda iyi biriydi hele ki gülüşü beni büyülemişti o her zaman gülümsemeli ona gülmek yakışıyor.Hafif bir şekilde oflayarak kafamı salladım "Pekâlâ öyle olsun her gün kendim hakkımda bir bilgi öğreneceğim."bu biraz komik bir cümle olmuştu bende dahil herkes güldü.Herkes benim dinlenmem gerektiğini,uyumak gerektiğini söylediler onlara sorun olmadığını söyledim zaten gece olmuştu uyumam gerekti ama ben tek başıma uyumaktan korkuyordum Craig içimi okumuş gibi yanıma uzandı"Eskiden beraber uyurduk şimdide beraber uyuyalım mı çok özledim."bu dediğine çok sevinmiştim gülümseyip kafamı salladım "Uyuyalım ne tesadüf ki şimdide korkuyorum."ikimizde aynı anda gülmeye başladık diğerleri biz konuşurken odadan çıkmışlar dı.Craig bana kollarını sarıp saçlarıma öpücük kondurdu "Eskisi gibi olmak istiyorum umarım hatırlarsın meleğim." bu biraz beni burkmuştu çünkü sesi çok durgun geliyordu "Umarım her şeyi hatırlarım."diyerek fısıldadım.

Medya:Maria♡