3.

32 4 1
                                    

*BOEM!* Mijn vader valt langs mijn moeder neer. Ik ben sprakeloos, mijn benen lijken niet meer te werken. Het enigste wat beweegt zijn mijn tranen. "MAM PAP, NEE WORD WAKKER. NEE  ALSJEBLIEFT LAAT ME NIET ALLEEN!" Ik ren naar boven en bel 112.

"Hallo dit is 112."
" HELP ALSJEBLIEFT HELP, DE OUDE KERKSTRAAT 22!
" Mevrouw even rustig, wat is er precies gebeurd?"
"M-mijn vader h-heeft mijn m-moeder geschoten. En d-daarna zi-zichzelf."
"Oke, we proberen er zo snel mogelijk te zijn"

Mijn benen beginnen te knikken, ik grijp snel naar de meur en laat mezelf zakken. Ik verberg mijn hoofd tussen mijn benen en laat de tranen stromen. Waarom? Waarom ik?

"En? en? leven ze? Alsjeblieft dokter zeg het!"
De dokter zegt niks, hij schudt alleen maar met zijn hoofd. NEE NEEE! DIT IS EEN NACHTMERRIE! Ik ren weg totdat de ziekenhuis niet meer te zien is. Ik ga op een bankje zitten en barst in tranen uit. En nu? Wat moet ik doen, ik sta er helemaal alleen voor terwijl ik mn hele leven lang alles met geld deed.

De dag erna zijn mijn ouders begraven. Ik hoor mijn tante en oom praten over mij. "Jan maar wat gaan we dan doen Alice mag niet bij ons blijven. Ik hoef niet te zorgen voor een wees." Ik ben woedend, ik ren de kamer binnen " ALSOF IK WEL BIJ JULLIE WIL BLIJVEN, OOH ALS MIJN OUDERS DIT HADDEN GEHOORD HE, JULLIE SLIJMBALLEN!" Mijn tante en oom kijken erg beledigd.

I'm trapped inside a nightmare...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu