I'm trapped inside a nightmare...

5.

Met mn koffer in mn hand sta ik voor een weeshuis, ik zie gezichten mijn kant op kijken. Ik haal diep adem en ga naar binnen. Er komt een vrouw naar me toe 'jij moet Alice Hendriks zijn? Kom maar met me mee. Ik ben de directrice van deze weeshuis.' Ik volg haar, ze gaat naar een kamer. Er staan 6 bedden, een groepje meiden kijken nieuwsgierig naar me. 'Dit is de kamer waar jij gaat blijven. Welke bed is vrij meiden?' Zegt de directrice. Een meisje wijst naar een bed langs het raam. Ik leg mn koffer op het bed en plof erop neer. 'Hi, en waarom ben jij hier beland?' Vraagt een meisje met krullen. 'Ik ben Robin trouwens, en jij?'Ze lijkt me aardig, maar ik heb geen zin om antwoord te geven op dr onnodige vraag dus zeg ik in het kort 'Alice.' Tot mijn verbazing kijken ze niet beledigd of iets anders. Ze kijken me met een meelevende blik aan. Ik pak mn koffer en schuif hem onder mn bed, ik ga liggen. 'Als je iets nodig hebt kan je het zeggen, ik ben Mara dit is Mel en zij is Laura. En op die bed slaapt Armira, maar zij moest nablijven, je kunt ons altijd om hulp vragen.' Ik knik met mn hoofd en draai me dan om.

Ik word wakker geschut door eeeh Mel volgensmij. 'Hé word wakker het is etenstijd, kom je?' 'Ja.' We lopen naar beneden de rest is al weg. Ik kijk om me heen zoveel meisjes. En dan zie ik borden, het zijn metalen dingen met meerdere vakjes. Ik pak er een en loop dan door. 'Ugh we hebben weer soep, we eten hier altijd soep of patat.' Zegt Mel met een vies gezicht. Ew. Ik volg Mel naar een tafel waar de meisjes van mn kamer zitten. Ik zie een onbekend gezicht, ik ga zitten en focus op mn eten. 'En heb je lekker kunnen slapen?' Vraagt Laura. Ik kijk haar aan maar geef geen antwoord, waarom stellen ze zulke domme vragen? Volgensmij denken ze dat ik vrienden ga worden ofzo, maar het is niet zo. De directrice komt de eetzaal binnen 'zo dames over een kwartier is het 22:00 ik wil dan dat jullie naar jullue kamers gaan en om 22:30 zijn jullie lampen uit.' En dan gaat ze weg, Armira praat haar na, zo te zien mogen ze de directrice niet. Mijn bord is leeg ik loop terug naar mn kamer en val weer in slaap

*ik ben in een bos, ik hoor de stem van mn ouders 'NEE NIET DOEN, ALSJEBLIEFT NIET DOEN!' Hoor ik mn moeder roepen. 'Vergeef me Alice...' Zegt mn vader. 'PAP MAM WAAR ZIJN JULLIE? IK BEN BANG ALSJEBLIEFT KOM ME HALEN!'*

Zo zien ze eruit☺️
Alice:

Armira:

Robin:

Mel:

Mara:

Laura: