Reason To Live|| Soukoku

•~0.1~•

I need a reason to live.

"Chuuya Nakahara'ya özel mektup var!"

Postacı oğlan elindeki zarfı sallayarak koşturdu. Düzgün kesilmemiş beyaz saçları koşturmanın etkisiyle sağa sola savruluyor, postacıya sevimli bir görünüm veriyordu. Motorsikletine doğru giden oğlana doğru yöneldi.

"Bay Nakahara?" Kısa boylu genç oğlana seslenmesiyle oğlan başını postacıya çevirdi. Kendisine seslenilmesinden hoşlanmamış olduğu bariz belliydi.

"Ne istiyorsun?"

Postacı bu tepkiye karşılık yutkundu ve sıkı sıkı tuttuğu zarfı titreyen elleriyle uzattı.

"Bu size!"

"Ha?? Fatura mı bu?"

"H-hayır..."

"O zaman at gitsin."

Nakahara Chuuya, uzun zamandır burada tek başına yaşayan ve söz konusu o olduğunda sadece motorsikletleri sevdiği ve elinin ağır olduğu bilinen biriydi. Etraftaki herkesin ondan korkmasıyla bu tehlikeli olduğu anlamına da gelebilirdi.

"A-ama..." Chuuya kekeleyen oğlana kısa bir bakış attıktan sonra motorsikletine bindi. Hafifçe esen rüzgar turuncu, gün batımı saçlarını okşuyordu.

"At gitsin işte." Motorsikletini çalıştırıp arkasında ağzı sonuna kadar açık bir postacı bırakıp son hız giderken postacı çaresizce elindeki zarfla bir süre bakıştı.

"Sana söylemiştim, onunla konuşmadan direk posta kutusuna bırak şu sikik mektubu."

Postacı onu arabada bekleyen arkadaşı Akutagawa'ya baktı ve başını sallayıp hızla posta kutusuna zarfı atmaya çalışsa da birkaç kez başarısız olduktan sonra posta kutusuna koymayı başardı. Sonra gene aynı hızda arabaya bindi. Akutagawa beyaz saçlı postacıya başını yavaşça çevirdi.

"En son senin gibi ona böyle bir mektup getiren postacıyı getirdiği mektubu ona monteleyip alnına pul yapıştırarak geldiği yere geri postaladı. Şansını ona karşı zorlamaman senin için en iyisi Jinko."

••••••

Gecenin geç saatlerinde eve geri dönen Chuuya motorsikletini özenle park edip ağır adımlarla evine doğru ilerledi. Kapağı açık olan posta kutusundaki mektup gözüne çarpınca göz devirip elinde buruşturdu ve atmaktan vazgeçip eve geçti.

"Umarım tüm sene ücretsiz şarap kazanmış olduğumu söyleyen bir mektuptur. Aksi takdirde bunu sahibinin götüne pul olarak sokup cehenneme yollayacağım."

Lambayı yaktıktan sonra masanın üzerindeki bıçakla zarfın kenarını kesip mektubu çıkardı. Gözlerini eliyle ovuşturup özenle katlanmış kağıdı açtı. Kağıdın tam ortasında yer alan metin kısa ve tek cümleden ibaretti.

"Yaşamak için sebep söyleyebilir misin, Chuuya?" 

***

Eğw eğw. Sea küçük kaplumbağalarım<3 Baya bir tehdit- pardon ikna çabalarından sonra bunu yazmak zorunda kaldım ^•^ Çok uzun tutmayı hedeflemiyorum ondan tşk öd sq.