•~0.2~•

1.4K 220 223
                                    

"Ne yapıyorsun Dazai?"

Kahverengi saçları alnından bukle bukle düşen oğlan ona seslenen kişiye baktı. Sesin sahibinin Odasaku olduğunu görünce gülümseyip elindeki ipi gösterdi.

"Oh, Odasaku! Çamaşır asmaya gidiyorum."

"Bana daha çok kendini asmaya gidiyorsun gibi geldi."

"...A-ama bu seferki kesinlikle işe yarayacak!!! Yüzyılın en iyi intihar şekli!"

Odasaku heyecanla konuşan Dazai'ye anlamsız bir bakış attı ve ceketinin içindeki cepten buruşmuş zarfı çıkardı.

"Bu sana. Gelirken postacı verdi." Cümlesini bitirmesiyle Dazai'ın yüzündeki gülümseme genişledi. Yavaşça zarfı alıp detayı detayına incelemeye başladı.

"Kız arkadaşından mı?" Bu dediği Dazai'ın hüzünlü bir ifade almasına sebep oldu.

"Hâlâ çifte intihar edecek olduğum prensesim beni bulmaya gelmedi... Ah!! Bu ne büyük keder, bu ne büyük acı!!"

Kısa bir konuşmadan sonra Odasaku kol saatine baktı.

"Gitmeliyim." Hızlı adımlarla giden arkadaşının arkasından el sallayıp içeri geçti ve elindeki ipi yatağının üzerine fırlattı.

"Ölüm şimdilik bekleyebilir."

Masanın üzerinde bitmek üzere olan viski şişesinin içinde son kalan damlalarıyla dudaklarını ıslatıp hafiften kabaran heyecanını bastırdı. Sonra zarfı açıp son nefesini vermiş kağıdı çıkarıp okumaya başladı.

"Sevgili tüm sene şarap ihtiyacımı karşılayacak olan firma, mektubunuzu aldım ve boş yapmadan şarapları göndermenizi rica ediyorum. Yaşamak için sebep mi istemiştiniz? Zevkle cevaplayayım o zaman. Bana tüm yıl şarap ihtiyacımı karşılayacak olduğunuz için bundan daha büyük bir yaşama sebebi yok. Cehenneme gitmeniz ve geri dönmemeniz dileğimle."

Bir süre boş boş mektuba baktı ve sonra gülmeye başladı. Gözlerinden akan yaşları sildikten sonra masanın ucunda duran bir düzine kağıttan bir tane seçip önüne koydu. Ne yazacağını düşündükten sonra dilini şaklattı ve sağ eliyle dolma kalemini parmağında döndürdü.

"Eh... Bu da yaşamak için bir sebep sayılsa da aradığım cevap değildi."

Ve tüm gece boyunca sayısız çöpe atılan kağıt ve fincanlarca kahve eşliğinde Chuuya'ya mektup yazmakla uğraştı... Uyuyakalıncaya kadar diyelim.

Reason To Live|| SoukokuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin