{7}

174 6 0
                                    

|pov. Fay|
Als de laatste bel gaat, als teken dat we uit zijn loop ik naar buiten en leun tegen het lage ijzeren hekje dat de poort moet voorstellen.

Sem moest nog wat afmaken dus wacht ik nu hier op hem.
Net als ik mijn telefoon wil pakken voel ik opeens een hand op mijn schouder.

Als ik opkijk staat melle voor me.
"Wat is er?"
Hij lijkt even te twijfelen en kijkt dan kort om zich heen.
"Kunnen we praten?"
Zegt hij snel terwijl hij zijn blik weer op mij vestigt.

Ik schud mijn hoofd als ik zie dat Sem nu aan komt lopen.
"Ik moet gaan, maar je kunt me wel bellen straks."
Hij knikt en loopt dan naar zijn bus.

Sem kijkt me vragend aan als ik zijn hand pak en hem langzaam mee trek naar de andere bus.

Ik geef een kort knikje in melle zijn richting en stap dan de bus in waar ik ga zitten.
Sem komt naast me zitten en geeft me een klein glimlachje.
"Hij wil praten ofzo?"
"Ja, alleen weet ik niet waar over."

Sem lacht nu.
"Waarschijnlijk Noa."
Vragend kijk ik hem nu aan.
"Jij weet iets wat ik niet weet."
Hij knikt en slaat een arm om mijn schouders.
"Hij verteld het je zelf wel."
Ik knik en lach kort.

~~

Als ik de bus weer uitstap draai ik me om naar Sem en glimlach even.
"Tot morgen dan"
Hij knikt en drukt nog snel zijn lippen op die van mij
"Tot morgen"

Als ik richting huis loop en het oprit nader blijf ik even staan.
Op dit moment stort alles weer even in.
Ik zie hoe mijn moeder dozen in een verhuis wagen laadt en laat mijn blik over ons huis, waarvan de voordeur open staat en de woonkamer leeg is glijden.



stay | ft. spaze | part 2 van lovely tears ♡Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu