თავი 3

1.3K 102 20
                                    

დილით უნივერსიტეტში მისვლის დროს ლილი დავინახე და მისკენ წავედი.

- ჰეი როგორ ხარ?- მომეხვია.

- კარგად შენ?

- მეც.  მოკლედ ამ საღამოს კლუბში უნდა წავიდეთ და შენც მოდიხარ-მითხრა.

- ლილ.. ვერ შევძლებ წამოსვლას.

- რას ნიშნავს ვერ შეძლებ? უნდა წამოხვიდე.

- მინდა მაგრამ ვერ ვახერხერბ. დედაჩემთან ერთად ერთ-ერთი კომპანიის წვეულებაზე მივდივარ.

- კომპანიის წვეულება? მაგარიაა!- წამოიძაღა აღფრთოვანებულმა.

- ჰო.. არ მინდოდა წასვლა მაგრამ დედაჩემის გამო მივდივარ.

- იქნებ ვინმე გაიცნო. დროა შეყვარებული გყავდეს ლის..

- ახლა არ დაიწყო რა!- ხელი ავწიე და შევაჩერე- არ მინდა შენი დარიგებები.

- კარგი ჩუმად ვარ!- გაიცინა.

-რაზე იცინით გოგონებო?- მოგვიახლოვნდნენ დილანი და ჯეისი.

- ჩემი დარიგებებისგან თავი დაიძვრინა-გაეცინა ლილის.

- ძალიანაც კარგი. ყველას თავს აბეზრებ- წაკბინა დილანმა და გვერდით დამიდგა.

- ნეტავ შენს სახეს არ ვხედავდე და ნამდვილად ბედნიერი ვიქნებოდი- ხელები გადაიჯვარედინა.

- ჩემს სახეს რომ უყურებ მადლობა თქვი გოგო- არც დილანმა დააკლო.

- მადლობას არა ,მაგრამ ფუი ეშმაკს კი ნამდვილად ვიტყვი- გაიცინა ლილიმ.

-კარგით! გეყოთ!- ხელები ავწიე და მათ შორის ჩავდექი.- დავიტანჯე უკვე! ყოველთვის ერთმანეთს აბრაზებთ! წადით ახლა თქვენს ლექციებზე!

- კარგი დედიკო!- თქვა ჯეისმა და გაიცინა.

- ჯეის ნუ მაიძულებ რომ ოსევ სახლში გამოგკეტო ავადმყოფობის გამო!- ვუთხარი.

- კარგი ჩუმად ვარ!- ხელი აიქნია- წავედი მე , არ დამაგვიანდეს აბა შეგხვდებით!- შეტრიალდა და წამში გაქრა ჩვენი მხედველობის არედან.

I'll never fall in love with you (part 2)  (დასრულებული)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt