Kali'nin ordusu geçiyor köprüsünden,
Parıldayan birlikler çıkar renkler içinde.
Birsürü kelle ve kudretli kollar,
Tanrıça Kali önde, mesajını yollar.
Açmış 10 kolunu çırpar durur,
Her çırpışında yerle gök mest olur.
Süreç başladı, dönüşü yok bu şarkının.
Budur en kudretli ayini varlığın.
Kali vurdukça kollarını göğsüne,
Ordusu çarpar mızrakları köprüye.
Bir ritimle yürür hepsi üstlerin,
Adımlarıyla çatırdar köprüsü evrenin.
İlahi bir ritim oluşur o an,
Varlığın ve yokluğun senfonisidir bu çalan.
Gün gelmiştir, bir olma günü, kavuşacağız.
Hakikat olup şanlıca yok olacağız.
Bizim için en şereflisi budur, ölüm.
İyi düşünmeyen desin kendine ki körüm.
Anladım ben bizin hep kör kalacağını,
Bu evrende hakikate ulaşamayacağını
Fazla erken doğduk gözlerimizi açmak için,
Ondan derim ki rahatça, ben bir hiçim.
Torunlarımız anlar hakikati sonunda,
Belki asırlar, belki milenyumlar sonra.
Tüm kırıntıları başlar toplanmaya
Koca evrende tek bir noktaya.
Bir olacak tüm bu köprü hiç yoktan,
Her can verecek kellesini armağan.
Kapkaranlık kesildi varlık hiç olmadığı kadar,
Ölümün türküsü kulaklarda çalar.
Her şey bir noktada sıkıştı, varlığın kalbi.
Yeniden doğmanın ve ölmenin harbi.
Tüm varlığın tüm kudretiyle son bir çırpış,
Her şey yok oluyor ve her şeye doğru bu akış.
Eskinin kullarıdır ki yeniye tanrı,
Yeniden doğmak için eskide kaldı.
Tekrar dönüyor bu varlık zinciri,
Tanrı ölüyor yeni tanrıya hicret için.
Ortaya çıkıyor tek bir biçim,
Altın bir zincir gibi tüm o cisim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karalama Defteri
PoésieBendekileri atacağım yer. Kim okuyacaksa artık. Kimseye bi atıfı kalmamış ve kimseye değmeyecek anlık duygu birikimlerinin kaleme doluşu. Muhtemelen bu çöphanede öyle sessiz sakin duracak ben de bi süre sonra buraya yazmayı keseceğim ve uzun bi süre...
