Είναι νωρίς για να πούμε αντίο;

Κεφάλαιο 7ο

Μετά την κηδεία του πατέρα μου, γυρίσαμε σπίτι τρομερά κουρασμένες.
Η μαμά πήγε στο σαλόνι, κάθησε στον καναπέ και ζήτησε από την Αννίτα να της φέρει λίγο νερό.

Εγώ και η Δώρα καθησαμε δίπλα της. Μας έπιασε τα χέρια και μας είπε, "Κορίτσια μου, θέλω να συνεχίσετε την ζωής σας λες και δεν έχει πεθάνει ο πατέρας σας. Και εγώ αυτό θα κάνω..."

Τραβήχτηκε απότομα και πήγε στο δωμάτιο της.

"Εγώ πρέπει να πάω στο ωδείο σήμερα. Δεν γίνεται να μη πάω.."

"Ναι, ναι να πας. Κρίμα είναι να μην πάνε τα παιδάκια. Και εγώ θα πάω λιγάκι έξω με την Άντζελα."

"Καλώς."

Η Δώρα πήρε τα κλειδιά της και βγήκε έξω από το σπίτι. Εγώ καθησα μόνη μου στο σαλόνι. Οι υπηρέτριες ήταν στην κουζίνα. Συζητούσαν.

Αφού είχαν περάσει αρκετά λεπτά, αποφάσισα να πάω στο δωμάτιο μου. Η πόρτα του δωματίου, της μαμάς πλέον, ήταν ανοιχτή. Την είδα να κάθεται στην άκρη του κρεβατιού, κρατώντας μια φωτογραφία. Ήθελα να πάω να της μιλήσω όμως σκέφτηκα πως θέλει λίγο χρόνο.

Το σπίτι κυριολεκτικά ήταν άδειο χωρίς τον μπαμπά. Είχα και μια ελπίδα ότι ο Χρυσοστόμου δεν θα ερχόταν πια στο σπίτι μας αλλά υπέθεσα λάθος. Τώρα αντί για τον μπαμπά θα συζητάει με την μαμά για τα θέματα που τον απασχολούν, σχετικά με την επιχείρηση κ.α.

Πήδηξα πάνω στο κρεβάτι μου και άρπαξα ένα μαξιλάρι. Το αγκάλιασα. Σκεφτόμουν ότι η ζωή θα είναι η ίδια απολύτως και ας έχει πεθάνει ο μπαμπάς. Ο Χρυσοστόμου είχε πει ότι άμα πεθάνει ο πατέρας μου πριν το γάμο, η επιθυμία του θα είναι να μην ακυρωθεί. Έτσι και έγινε. Σε λίγο καιρό θα βλέπω την αδελφή μου ντυμένη νυφη να ανεβαίνει τα σκαλιά της εκκλησίας. Αγέλαστη.
.
.
.
Κατά της 6 χτύπησε το κουδούνι του σπιτιού. Ήταν η Αλεξία. Μου είπε συλλυπητήρια και καθησαμε στο σαλόνι.
"Φιλενάδα λυπάμαι πάρα πολύ που πέθανε ο πατέρας σου."

"Όσο τον σκέφτομαι τόσο πολυ θέλω να βάλω τα κλάματα."

"Καταλαβαίνω. Πίστεψέ με. Έχω χάσει δικούς μου ανθρώπους και ξέρω πως είναι. Σε λίγο καιρό θα συνηθίσεις."

"Και αν μου λείπει ακόμη περισσότερο; Τι θα κάνω;"

"Αν σου λείπει ακόμη περισσότερο, είναι φυσιολογικό. Πρέπει να βρεις κάτι να κάνεις."

"Σαν τι; Έχω και το ωδείο έχω και την ιππασία."

"Αυτά τα κάνεις μια φορά την εβδομάδα... Αχ ναι! Τώρα το σκέφτηκα! Μπορείς να βγαίνεις έξω με κάποιον, να πηγαίνεις στα μαγαζιά. Τόσα πράγματα υπάρχουν."