Κεφάλαιο 3ο

8 0 0
                                    

Και οι δύο νέοι δεν έμοιαζαν και δεν διέκρινα ποιος είναι ο γαμπρός μας. Βασικά δεν τους κοίταξα καν.
"Κύριε Χρυσοστόμου! Καλώς ήρθατε στο σπιτικό μας!" Ο πατέρας μου έσκασε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και πήγε να τον αγκαλιάσει. Η μάνα μου με την κύρια Χρυσοστόμου φιλήθηκαν έτσι όπως κάνουν στους γάμους και εγώ έμεινα πίσω να τους κοιτάω κρατώντας το τσιγάρο μου.

"Αυτή να υποθέσω είναι η νύφη μου" είπε γεμάτος σιγουριά.

"Όχι δυστυχώς δεν είμαι η νυφη σας αλλά είμαι η κουνιάδα σας. Χαίρω πολύ, Φωτεινή Παπαδοπούλου."

"Μου είχε πει ο πατέρας σου ότι είχε δύο κόρες αλλά εσένα διέκρινα γιατί είσαι ωραία κοπέλα. Λοιπόν, η νύφη μου;"

"Κατεβαίνει Κύριε Χρυσοστόμου, την έλεγξα πριν ένα λεπτό και ετοιμαζόταν. Δεν θα αργήσει πολύ. Α όσο για εσένα Φωτεινή μου γνώρισε τους κουνιάδους της Δώρας." Μου είπε ο μπαμπάς. Δεν είχα καμία όρεξη να πάω να τους γνωρίσω. Σίγουρα θα ήταν τόσο βαρετοί όσο και ο πατέρας τους.

"Γιε μου προτιμώ να κάτσεις μαζί μας. Εσείς οι άλλοι μπορείτε να φύγετε μαζί με την Φωτεινή."

"Εντάξει πατέρα αλλά όταν είναι για φαγητό να μας ενημερώσεις!" Τότε γύρισα να ακουσω και να δω αυτή που κρυβόταν πίσω από αυτή τη παιδιάστικη φωνή και είδα μια κοπέλα γύρω στα 17. Κοντή για την ηλικία της και είχε λίγα παραπανισια κιλά. Ο ιδρώτας της ανακατευόταν με το μακιγιάζ της και έμοιαζε με τη κακία μάγισσα. Όσο για το φόρεμα της, δεν την κολάκευε καθόλου και συχνά το κατέβαζε πιο κάτω γιατί της ήταν υπερβολικά κοντό.

"Να είσαι σίγουρη ότι θα σε φωνάξει." Είπε ένα αγόρι αρκετά ψηλό και λεπτό. Φορούσε γυαλιά και τα σγουρά καστανά μαλλιά του, έκρυβαν τα φρύδια του. Αν κοιτούσες τα μάτια του έβλεπες την απόλυτη μαυρίλα και η μύτη του έμοιαζε σαν αυτή του ξιφία. Τόσο μεγάλη.

Οι δύο νέοι άρχισαν να χτυπιουνται με μανία ώσπου τους χώρισε ο πατέρας τους. Τους έκανα νεύμα να με ακολουθήσουν και με ακολούθησαν.

"Ωραία τώρα που βγήκαμε στο κήπο ας γνωριστούμε καλύτερα" είπε η χοντρή κοπελίτσα, "Εμένα με λένε Θάλεια και πηγαίνω 3η Λυκείου, απ'εδώ ο αδελφός μου, Πέτρος που είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος από μένα και σπουδάζει... Μάλλον ... Δεν σπουδάζει κάτι." Είπε η κοπέλα όλο ντροπή.

"Μπα δεν ήταν καλός μαθητής;" Ρώτησα εγώ ειρωνικά.

"Πως πώς ήτανε.. αλλά να... Οι γονείς πριν αποφασίσουν αυτό με το γάμο θα έβαζαν κληρονόμους και εκείνον και τον Στέφανο και έτσι τους έβαζε και τους βάζει να δουλεύουν συνέχεια στην εταιρεία. Βασικά ο Στέφανος έχει σπουδάσει κάτι αλλά στο 4ο έτος του πανεπιστημίου το σταμάτησε. Πρέπει να τον γνωρίσεις!"

Είναι νωρίς για να πούμε αντίο;Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang