Thing in Itself (Editing and Revising)

Chapter 1

Xelestina's POV

I am Xelestina Anne J. Iglesias. 17 years old and incoming first year college sa kursong Medical Technology. Medyo matangkad ako with a  fair skin tone. My bashers and haters described me as ugly while most of the people who know me describes me as a Goddess. I may sound as a self-conceited person but I like to believe that I really am. Simple lang akong manamit, hindi kagaya ng sa iba na over na kung pumorma and habang hindi naman bagay sa kanila or hindi na bumabagay. I wear outfits that were comfortable para sa akin. Most of the time makikita mo akong naka-doll shoes or sneakers with my rucksack or bagpack while wearing my accessories which is my bonnet. I usually wear those so that hindi magugulo yung buhok ko sa tuwing gagala ako. Gala kasi talaga akong tao, I feel that whenever na nasa bahay lang ako eh ikamamatay ko 'yon dahil nga napaka-adventurous ko. Hindi ko din kayang mabuhay ng walang hawak na mobile phone. Sounds silly, pero that's true because lagi akong naka-earphones so that I can avoid social interactions sa mga hindi ko naman kakilala and I love to take pictures.

Nasa dining table pa din si Daddy pagbaba ko, he seems to be busy habang nagbabasa ng newspaper. Usually sa kagaya niyang businessman, siguro about sa business world at stock market na naman ang mga binabasa niya which I really find boring and stressful. I immediately came near to him...

  "Bye, Dad." at humalik sa pisngi niya. I glimpse at our dining table which punong-puno ng luto ni Yaya Esmie na for sure, hindi na naman makakain dahil nagmamadali na naman kami.

 "Bye, my princess. Hindi man lang ba magbi-breakfast dito?" Ibinaba niya muna 'yong newspaper niya while giving me that concerned look.

 "Hindi na po, Dad. Baka malate na ko eh. Sa school na lang po ako siguro kakain."

 "O sige. Ingat. Good luck sa first day. Magpahatid ka na kay Manoy Randy."

 "Yes, Dad. Thank you po." At tinuloy niya na ulit 'yong pagbabasa niya. Kumuha muna ako ng bacon before heading sa may parking lot. Yaya Esmie saw me and I just raised the bacons that I've got awhile ago. She seems to be very disappointed dahil hindi na naman ako nag-breakfast.

Manong Randy saw that papalapit na ako so binuksan niya na 'yong sasakyan. He is our family driver na since when I was 5 years old. Asawa niya si Yaya Esmie at matagal na silang nagta-trabaho sa amin kaya parang pamilya na din ang tingin namin sa kanila. Sumakay na ko sa sasakyan while enjoying my sneaked bacons at ilang minuto lang, viola! Nandito na ako sa harap ng Trinity University, my dream university.

First day namin ngayon at kagaya ng ibang incoming college student, kinakabahan pa din ako. Mom and Dad assured me na college will be a lot of fun pero I still feel nervous. Naglakad na ako papasok ng university. I wasn't wearing my uniform since first day pa lang at mamaya pa lang idi-distribute 'yong uniforms namin. Medyo maaga pala 'yong pasukan namin unlike sa ibang universities na after two weeks pa 'yong pasok. Too bad, ini-ienjoy ko pa man din yung summer vacation ko noon.

 Medical Technology wasn't my first opinion. Dream course ko kasi sana yung Nursing kaso mahina talaga yung loob ko pagdating sa mga horror stories and stuff. I was so imaginative pa din sa mga horror stuff sa hospitals so I don't wanna pursue it although it sounds so interesting. Si Kuya, siya 'yong nag-Nursing sa amin at nakaka-inggit.

 Naglalakad na ako papunta sa room ng first subject ko, anong oras na din kasi. Medyo maaga pa naman kaso ayokong malate sa first day ko at ang layo ng pagitan ng mga buildings namin. Mahirap na, mapagalitan pa ako ng professor ko. Ayokong iyon ang matatandaan ko sa first day of my college life.

 "CX!!"

Naka-earphones na ako pero parang may naririnig pa din akong tumatawag ata sa akin. I just shrug off the idea na sa akin nga, baka sa iba lang 'yon or baka nagkamali lang ako ng narinig kaya naman nagpatuloy na lang ako sa paglalakad.