Bu sabah uyandığımda hastane odasında gözümü açtım dün ani sinir krizim nedeniyle kendime zarar verdim ben Duru
ailesi tarafından hep dışlanan okulda arkadaşlarının çok olmadığı hiç kimsenin sevmediği Duru.Ve işte benim hikayem...
.......
Dediğim gibi hastenedeydim dışarı çıkıp haykırmayı çok istiyodum ama yapamadım.Koridorda annem ve babam bana öyle bir bakış attılar ki bu sen evde görüceksin bakışıydı neyse.Ahhaaa benim gibi bir kız daha yanına gittim.
"Sen neden bileklerini kestin?"
"Abim yüzünden bana zarar veriyo her zaman annem ve babam öldü abim sinir krizi geçirdiğinde hep bana zarar verir."
O böyle söyleyince benden daha da kötü durumda olanların da olduğunu anladım.Uzaktan bi çocuk seslendi ama geyet yakışıklı bir çocuktu benim göz rengimin biraz daha belirgin tonuydu.
"Ecee hadi gell."Haa demek ki bu abisi lafımı geri alıyorum bu yakışıklının altında eminim bir öküz yatıyodur.
"Abi bekle şurda konuşuyorum görüyosan"
"Ece bileklerini kesenlerle konuşmak yasak."
Ne alaka ya görür şimdi o
"Heyy sen bana diyeceğine kardeşini ne hale soktuğune bir bak salak."
"Bizim ailevi meselelerimiz seni ilgilendirmez."
Bu ukala gerizekalı bana bunu söyledikten sonra gitti.
"Adın ne?"
"Duru"
"Bizde 1 hafta kalır mısın?"
"Bunu neden sorduğunu bilmiyorum ama biraz düşünmem lazım."
Birden boynuma atladi ve hızlı hızlı nefes almaya ve ağlamaya başladı bir dakka niye agliyo ki
"Neden ağlıyosun?"
"Çünkü dertlerime ortak olmanı istiyorum seni ailenle kavga ederken gördüm sana ailenin değerini göstericem."
"Tamam ama ben haklı çıkıcam ailemi hiç sevmedim."
"Tamam bunu şimdi konuşmayalım.Haa bu arada kaç yaşındasın?"
"17 yaşındayım."
"Benle aynı yaştasin
Birden aklima bir fikir geldi belkide ailemden uzak olmalıydım
"Teklifini kabul ediyorum senin evinde kalicam."
Biran şaşırdı ama sonra tamam dedi ve yanımdan uzaklaştı asıl hayat benim için şimdi başlıyo ha bide o gıcık tip var kimden bahsettığimi eminim biliyosunuzdur
DORUK...
