Chapter 1

344 5 0
                                    

This book is a work of fiction. Names, characters,some places and incidents are product of theauthor's imagination and are used fictitiously.Any resemblance to actual events , places orpersons living or dead is entirely coincidental.

Chapter 1

---

Joey

Its been a year,

Hindi ko pa din maintindihan ang nangyari o naiitindihan ko naman talaga sadyang ayaw ko lang intindihin.

Nasa kalaliman ako ng pag iisip ng makatanggap ako ng tawag galing ER ( Emergency Room) pauwi palang Sana ako pero heto ako nililiko ang sasakyan pabalik ng hospital.

Nang makarating ako ng hospital nag kakagulo ang lahat.

"Doc!" Hingal na tawag sakin ng resident na si Jessica sya din ang tumawag sakin kanina bakas sa muka neto ang pagod naalala ko tuloy nung resident pa ko ganyang ganyan din ako 24hrs duty kung minsan pa inaabot kami ng dalawa o tatlong araw pag madaming pasyente at operasyon sa hospital

"Doc nasa ER napo ang pasyente nandun nadin po si Doctor Sebastian hinihintay na po niya kayo." Bigla tuloy nag sisi akong sinagot kopa ang tawag ni jessica

Halos walong oras din ang tinagal ng operasyon na yun at sa walong oras nayun ay parang walong taon  para sakin. Palabas na ko ng operating room ng may humablot sa braso ko.

"Joey sandali." Pigil sakin huminga ako ng malalim saka humarap sakaniya.

" May gagawin pa po kasi ako doc." Walang emosyong sabi ko di na din ako nag abalang tignan pa ang reaction niya dahil baka ako lang ang mag react at hindi ko gustong makita niya yun

Nag lakad ako palabas ng operating room parang pagod na pagod ako pero diko mawari kong pagod ba ako o gutom lang bawat madaan ko ay binabati ako ng mga staff ng hospital simula sa mga doctor nurse pasyente at maintenance at tanging ngiti lang ang sagot ko pagod nga talaga ako

Ako si Joey Renessemee Swan isa akong Doctor  sa sikat na hospital na kong tawagin ay St. Ildefonso Medical Hospital bakit ako nag doctor dahil sa isang lalaki mas matanda sya sakin ng isang taon senior high ako noon ng puntahan nila ang paaralan namin para sa promotion  ng school at course nila una ko palang nakita ang mga naka puting mga studyante noon sa loob ng classroom namin ay alam kona alam ko na agad ang kukunin ko sa kolehiyo.

Nang makalabas ako ng hospital agad akong umuwi ng bahay para mag palit ng damit

"Mommy alis muna ko  I'll be back before dinner.".. Sigaw ko Kay mommy nasa kitchen kasi sya pababa palang ako ng hagdan galing sa taas

"Okay baby make sure that you will be back okay?"- sabi ni mommy kaya tumango ako humalik din ako sa pisnge at umalis na din,kinuha ko yung motor ko oo i use this kesa kotse hassle kasi pag traffic kong kotse lalo na at nagmama dali ako. Nag drive ako hanggang makarating ako sa Secret House oo Secret House ang pangalan na bahay na to ewan ko kung bakit di nako nag tanong sa may ari  kong tutuusin kitang kita ang bahay nato malapit sa Daan madaming nakapaligid na ilaw ikaw nalang ang mag aadujust sa liwanag dahil sa liwanag, okay never mind pumunta ako dito para kausapin ang may ari ng bahay dahil gusto kong lumipat na hindi dahil ayaw kong makasama ang magulang ko gusto ko lang talaga maging independent sa edad ko na trenta ay nakatira pa din ako sa magulang ko samantala yung iba kong kaibigan pamilyado na yung iba ikakasal na at ako eto busy sa buhay ng ibang para buhayin ako kaya kelan uli mabuhay?

Matapos kong nakausap ang may ari ay umalis na din ako pumunta muna ko sa paborito kong lugar

Gusto ko yung ganito lang payapa walang masyadong tao. Hindi ko lubos maisip na dadating ako sa point na to. Yung ako nalang mag isa? Di naman siguro ako masamang tao para ganituhin nila pero wala na hayaan nalang masaya na din ako naka move on na ko Kong babalik sila edi go walang pumipigil! Tss. Makatulog na nga lang nahiga ako sa ilalim ng puno.

I Love You Doctor SwanTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon