13. bolum

77 7 0
                                    

Kıvırcık koşarken:
- evler değişti mi?
Ben :
- evet. Gecekondular yıkıldı.
Kıvırcık Üzgün bir sesle:
- annem...
Ben:
- Kıvırcık nasıl soylicem bilmiyorum ama ...
Kıvırcık:
- olanları biliyorum. Annem gecekonducularin önünde durmuş.
Ben:
- peki sen niye kaçtın?
Kıvırcık:
- annem beni affetmedi...
Ben:
- neden...
Mert:
-amannn ... neyse ne .... Bu ev mi canım?
Baktım. Evet bizim evdi. Ama değişmişti sanki. Ben de suna yordum. Belki de bana öyle gelmiştir. Hani birinden uzak kalmissindir ya ,  sonra bakarsın değişmiştir... aynı öyle ...
Yanlız yaklaştıkça evin maviye boyandigini gördüm. Lanet olsun dedim kendi kendime sadece lanet olsun. O yeşili ben secmistim. Yani ben vesile olmuştum gözlerimin rengi diye babam secmisti.



Rüstem Amca barakasinda uyuyordu. Babam ve ben onu asla barakaya almazdik.  Yine annemin suçudur diye düşündüm.



Eve yaklaşıyorduk. Bağırtilar artıyordu.
Mert:
- annenin sesi mi?
- evet.
Çok utanmistim. Çünkü annem benim bilmediğim küfürler söylüyordu. Bir köpek yanıma yaklaştı. Kıvırcık:
- Ayy köpek!!
Ben gülerek:
- Aksar. Şimdi. Otur .
Köpek oturdu.
Kıvırcık la mert beni şaşkın şaşkın izliyordu.
- pati ver.
Patient verdi.
- yerine git.
Hemen kulübesine oturdu.
Ben:
- köpeğim aksar. Adı gibidir. Hep islerini aksatir.  Ama beni dinler.
Mert:
- istersen onu alabiliriz.
Ben:
- gerçekten mi?
Mert:
- tabii ki de .
Kıvırcık:
- hadi içeri. 😠😠
Sesler kesildi. Herkes yatmaya gitti.
Ben:
- 30 dakka daha....
Bir ses:
- mertttcimmmm. ..😍😍

Siz kim olduğunu anladınız ama yorum ve beğeninizi bekliyorum. Öpüldünüz canlar ❤💚

TALİH(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin