hoofdstuk 4.

204 9 5
                                    

Pov. Janine
Mijn koffers sleep ik achter me aan de kamer in en zet ze neer bij het bed achterin, bij het raam. Daar ga ik op zitten en zie Larissa ook de kamer in lopen. 'Gelukkig slapen we bij elkaar op de kamer' zeg ik met een zwakke glimlach tegen haar en zie haar knikken. Nog nooit heeft er meer dan een muur tussen mij en Larissa gezeten als we gingen slapen. Zo hebben we altijd geweten of de ander een nachtmerrie had en slopen we naar elkaar toe als iemand niet kon slapen.
Een derde meisje komt de kamer in gelopen en glimlacht zwak naar ons. 'Hey' zeg ik en glimlach naar haar terug. 'Ik ben Janine' zeg ik om me voor te stellen en haar Larissa zichzelf ook voorstellen. 'Ik ben Mandy' zegt het meisje en kijkt ons beide aan. 'Kennen jullie elkaar al lang?' vraagt ze als ze haar koffers heeft neer gezet en kijkt ons aan. 'We zijn een tweeling alleen verf ik mijn haar altijd zwart' zegt Larissa en glimlacht naar het meisje. 

Pov. Kaj
'Zo dus jij noemt mij Ken' zeg ik tegen Cassius als ik mijn koffers op me bed heb neer gezet en kijk hem aan. 'Dat lok je zelf uit' zegt hij met een brede grijns en gaat ook op zijn bed zitten. Rein gaat op het derde bed liggen en sluit zijn ogen voor even. 
Wij hebben gewoon weer dezelfde kamer als vorig jaar aangezien dat het makelijkste is en het fijnste. Op de kamer links van ons slapen Dioni, Daan en Owen en aan de rechtkant slapen Samuel, Nils en Jai. In het weekend zijn we vaak met z'n negenen op een van de kamers te vinden waar we over van alles praten met een hele boel eten. Ook zingen we vaak en spelen Nils en Jai meestal gitaar. In de zomers gaan we dan naar buiten waar we met z'n allen op het strand vlakbij rond een kampvuur zitten en daar met z'n allen zingen. 

Pov. Daan
Ik loop achter Dioni aan de kamer in gevolgt door Owen. Daar zet ik mijn koffer naast het middelste bed en ga erop liggen. 'Het voelt toch fijn om hier weer terug te zijn, mijn tweede huis' zegt Owen die op een van de drie bureau stoelen is gaan zitten. 'Klopt, alsof ik weer thuis ben na een paar weken in mijn vakantie huis geleefd te hebben' zeg ik.
We zitten nu al een aantal jaar op deze school en kennen dan ook alle manieren om weg te glippen, onder een straf uit te komen, eten te jatten, enzo. Meestal is dat wel handig, zo kunnen we de meeste straffen uit komen en kunnen we toch voor een deel doen wat we willen. 

The MusicAcedemie ft. Mainstreet & B-BraveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu