AZGARD'IN TÜRKLERİ

7-"hela ölüm tanrısı"

sabah büyük bir gürültüyle uyandım ve uyandırılmak kadar nefret ettiğim çok az şey vardı bit anda iğrenç bir kadın sesi duydum "ah,tatlım yoksa seni uyandırdım diye bana kızdın mı?" kıs kıs gülerek bana bakıyordu yataktan kalktığım anda elimde tirpanim belirdi şanslıydı henüz kendimi kaybetmemiştim tırpanımı ona savundum ve büyük bir gürültüyle balkondan dışarı fırladı gülümseyip uykuya dönecektim ki onun o mide bulandırıcı gülüsüğünü duydum arkamı dönüp "sen hala ölmedin mi?" dedim sırıtarak ama o loki'ye baktı ve boynuna sarılıp  "ah sevgili kardeşim bana katılmaya ne dersin asıl istediğinin intikam olduğunu biliyorsun gel beraber bu zavallıların hayatına son verelim" arkasına geçip kulağına fısıldıyor loki'yi bırakmıyordu işte loki bana baktığında bardağı taşıran damla aktı cildim kızardı e saçlarım uzadı bu hafif deli halimdi

"ah, güzelim seni büyük bir zevkle öldüreceğim~" sadist ve fetisli bir sesle konuştum hela'nın arkasına sıçradım ve onu boğazladım ay debelenmesi çok hoşuma gidiyordu bir anda kılıcını savurup beni uzağa fırlattı kale duvarlarına yapmıştım resmen ama ne canım yandı nede hasar aldım yeni form değiştirdim

"bu kadar mı? sadece bütün gücün bu mu? Pfhahaha- seni mahfedecegim hela" o anda kendimi kaybetmeye baslaimstim yere elimi koydum be yer çatladı büyük yarıklar haline geldi ve içinden arada dışarı çıkıp öldürdüğüm buz devlerinin ölüleri çıktı onlara hela ya saldiranlarini emrettim hela hepsini öldürmekle uğraşırken bende onun arkasına geldim ve tırpanımı hela'nın karnını  destim ama bir sorun vardı  hela yere düşünce ölü buz devleri millete saldırmaya başladı bende hela'ya odaklanmistim neyseki duru geldi beni ve diyerlerini bir kubbe altına aldı ve şu sözleri söyledi

"ben ışığın ve umudun vücutlu yüce melek sen ölüm tanrısı hela yı ışığın sonsuz boşluğuna mahkum ediyorum ışığın yüce gücünde yok ol!"

elindeki asa be vücudu parladı asayı hela'ya doğru yönetiginde öylebir ışık belirdi ki acı içinde kıvrandım sonuçta geceden daha karanlık bir varlıktım en sonunda ışık söndü ve gözlerimi alabildim duru kubbeleri indirdiği  anda ona kostüm o form benim en sakin ama manyak formlarından biriydi tam duru'nun kanatlarını yoluponu ısıracakken loki onun önüne geçti kolunu ısımama izin verdi ve boynuma bir şey enjekte etti saniyesine eski halime döndüm "YÜCE MELEK ÇOK YAŞA" diye bağıran insanları duyabiliyordum ve bu beni mutlu etmişti çünkü o da çok mutluydu arkamı dönüp hela'nın kılıcını aldım ve odama gittim arkamdan gelen ayak seslerini duyunca hızlandım ama bir anda karşıma loki çıktı "hela'nın kılıcı ile ne yaptığını sanıyorsun, ver onu bana" sert bir sesle konuştu geri adım attım ve karanlıkta yok oldum odamın en karanlık yerinde tekrar ortaya çıktım ve hela'nın kılıcını sakladım kapı bir anda açıldı ve içeri loki girdi "benden kaçma şansın yok, şimdi ver o kılıcı bana!" diye gürledi loki onu itip geri çekildim  "neden vereyim? bana emir vermeyi kes loki beni öldür istersen bu herkez için iyi bir sey ama asla sanakılıcı vermeyeceğim" loki'nin surat ifadesi değişti "hadi duru'nun yanına gidelim" cevabını beklemeden gittim ve duru bana sarıldı;