loki'ye söz verdim onları koruyacak ve bu hikayeyi iyi sönük bitireceğim. muhafizlar beni bulup odama gitmemi söyleyene kadar loki'yle konuşuyorduk kendimi içeri sokmayı başarmıştım pentagram çok işe yarıyordu o yüzden pek zor birşey değildi hani yani muhafızları dondurdum ve loki'yi serbest bıraktım onu kendi boşluğuma yolladım muhafızları çözdüm "LOKİ KAÇTI" herkez alarma geçti ah şu kaos'un güzel görüntüsü hep beni benden almıştır hep çok sevmisimdir ve sevecegim de o anda içeri thor geldi be bana baktı orada yatıyordum benden şüphe duyuyordu ama belli etmedi sonuçta ben loki'yi seviyordum ve bir şeytandım başka ne özellik beni loki'nin kaybolmasıyla ilgili tek suçlu yapılabilir..hah onun olduğu yerde yatıyor olmam eh sanırım bu hikayenin sonunu anladım..yazık kuzularım çok üzülecek ama yapacak bir şey YOK.
bozukluğa geri gittim loki kitap okuyordu, bir olan yapmıştım loki odin uykusundan uyanınca ve duru geri dönünce onu geri götürecektim minik bir detay hariç oda çok zor bişey değildi yani..benim için değildi. ay ne garip bir varlığım ben skskskssk. onu orada bıraktım ve kutsal bir şelaleye gittim orada oturdum ve duru'yu beklemeye başladım. en sonunda ortaya bir ışık kümesi çıktı bir şemsiye çıkardım ve arkasına sakladım duru orada duruyordu en saf halindeydi ay yedigimin çocuğu ne safsın sen öyle. duru'ya olayları anlattım duru düşünceli bir şekilde kafasını salladı ve kanatlarını açtı ikimiz beraber azgard'a gittik tamda odin uyandığında ben dışarı çıktım ve orada bekledim yaklaşık yarım saat sonra duru suratında büyük bir gülümsemeyle dışarı çıktı "tamam odin loki'yi affetti tüm sorunlar çözüldü yani artık onu boşluğunda tutmak zorunda değilsin" önce tereddüt ettim çünkü bu bir oyun olabilirdi ama aynı zamanda duru yüce melekti yalan söyleme ihtimali yoktu o yüzden bir o ortak açtım ve loki'ya çıkmasının güvenli olduğunun güvencesini verdim endişeyle çıktı ve önce bana sonrada duru'ya baktı aslında bana bakmak için egilmişti aramızda 23-24 cm vardı kendimi çok aşağılık hissettim lanet olsun sana uzun loki ben biraz daha uzun olsaydım ne olurdu ki yha- bir anda askerler geldi ama loki'yi takmadilar ve yanından geçip gittiler herkez bi anda şoka girdi ben dışında herkeze haber vermiştim telepatik yolla. "ben midgard'a gitmek istiyorum hah lahmacun künefe filan yemeyi özledim" thor o sırada arkamda belirdi "künefe mi? o nedir??" irkildim ve on tokat attım sırıttı neden bilmiyorum sictim galiba.."hadi gidip künefe bulalım" thor gülümsedi ve heimdall'ın olduğu yere gittik gökkuşağı seysi ortaya çıktı ve bir künefe restoranının önündeydik içeri daldım "USTA BIZE DÖRT SÖYLE NOL SERBETLI KUNEFEH!" usta dibimdeydi ama yine de anirdim neden? çünkü canım istedi keufimun kahyası bana anır dedi bende yaptım kimse beni yargılanmasın yoksa siker doverim HIH.
birkaç dakika sora künefe geldi thor it gini kokluyor birşey açıklaması için duru'ya bakıyordu en sonunda duru boğazını temizledi ve "bu künefe bir türk tatlısı içinde sif kasari filan var (sif=kaşar dmsmsksksm) thor yemek olduğunu anlayınca içine ac bir köpek gibi saldırdı loki edepli bir şekilde yiyordu onu hayran hayran izliyordum allahım neden bu kadar mükemmel bir mahluksun sen loki en sonunda gözlerimi onun üstünden çekip künefemi yedim o anda gözlerim yaşardı ama mutluluktan yaşardı allahım tadı o kadsr güzeldi ki ağlamaya başladım göz yaşlarım künefenin üstüne düşüyordu göz yaşlarımı sildim ve toparlandım "eee künefe sevdiniz mi kuzular?" thor halinden mutlu bir şekilde kafasını salladı loki "biraz fazla tatlı ama güzel" ikiside beğenmişti allahım çok mutluyum iki tanrıya künefe yedirdim liste daha çok uzundu ömrüm yeter mi bilmiyorum..
~BÖLÜM SONU~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AZGARD'IN TÜRKLERİ
Fanfic(biz kankayiz loki faniyiz ve bu bizim onla hikayemizdir..umarım seversiniz) ya loki'nin kalbinin buzları eriyecek sevgimle yada yanacak öfkemin ateşiyle