Başlangıç

14 2 2
                                    

Merhaba canlarım bu benim ilk yazı deneyimim umarım beğenirsiniz sizi çok seviyorum keyifli okumalar🤓

🌺

"Anne! anneme vurma aşağılık herif!" diye isyan ediyordum ama faydası olmuyordu. Bu yüzden ağladım hem de çok ağladım. Annem çığlıklar atıyor "Yapma! Ah" diye bağırıyordu.        

Sahre.                                                                             

Benim adım Sahre her gün acı içinde gülen, annesinin ağlamasına dayanamayan ve keder dolu bir kızım. Annem hep ağlıyor, hiç mutlu olmuyordu daha doğrusu olamıyordu. Hep üvey babam olacak Berkit yüzünden.                      

Annem ağlıyordu hem de çok. Ben daha fazla dayanamıyordum, annemi bu halde görmek beni öldürüyordu.            

Bu yüzden gücümü toplayıp elime bir vazo aldım ve babamın yani üvey babamın kafasına geçirdim.

Üvey babam bir anda yere düştü, bayılmıştı.

Bende annemin yanına geçip annemi sakinleştirdim "Anneciğim ben burdayım, senin yanındayım. Sakın ağlama dayanamıyorum, lütfen! ağlama." dedim ve annemin başına küçük şefkat dolu sıcak bir öpücük bıraktım.

Annem "Kızım, Sahrem üzülme ben ağlamıyorum" dedi. Derin bir nefes alıp devam etti annem "Kızım hadi eşyalarını topla gidelim buradan" dedi. Ben tabiki bunu duyunca çok sevindim koşarak odama geçtim.

Eşyalarımdan ne bulduysam topladım anneme seslendim "Anne ben hazırım hadi gidelim bu bok çukurundan"

Annem yanıma geldi ve evden çıktık ama bir sıkıntı vardı hani evlatlar anneleri üzülünce hisseder ya bende hissediyordum.

Sonra annem bana seslendi "Sahre, kızım" dedi anneme baktım bana şunları söyledi.

"Baban bizi bulursa çok kötü olur" dedi

Ben hemen "O benim babam değil ve bizi bulamayacak sana söz veriyorum anne"

Annem başını hafifçe salladı ve bana
"Seni çok seviyorum, Sahrem" dedi

"Bende anne, bende seni çok seviyorum"

Annem benim için herşeyim, tek ailem idi.            Bu hayatta tek anneme değer verir, annem için katil olur onu hiç üzmezdim ama o adam , Berkit salağı annemi hep üzüyordu.

Berkit ile annem ben daha 8 yaşındayken evlenmişlerdi. İlk başlarda çok tatlı bir adamdı ta ki  annemin hastalıktan dolayı rahmi alınana kadar. Annemin rahmi alındığı zaman ben daha 12 yaşımdaydım. Sonra üvey babam değişti o hep kendi kanından bir evladı olmasını istemişti, bu yüzden bazı geceler alkollü eve gelirdi. Annemi zorla taciz edip hamile kalmasını istiyordu, ama olamayacağını anlayıp annemi dövüyordu.

Aslında beni hiç dövmemişti, ama annemin canı yanarsa benimde yanardı.

Böyle 4 yıl boyunca yaşadık ama annem dayanamayacağını anladı, şimdide evden kaçıyoruz.

Annem aslında babamı çok seviyordu ama babam ben 6 yaşındayken ölmüştü. Hayalde olsa yüzünü hatırlıyorum babamın fotoğrafı yok çünkü annem hepsini kaldırmış.

Şimdi beni belki az çok tanıyorsunuzdur. Ben kimseye kötülük etmem ama konu annem ise onun için ölürüm bile.

"Sahre dalıp gittin kızım" dedi annem, bir anda afallayarak anneme baktım ve "Anne biz nereye gidiyoruz?" annem yüzüme bakarak "Önce bana miras kalan eve gidicez sonrasını sonra bakarız" dedi,  anneme bakıp "O Berkit iti evi biliyor mu ?" Annem bir an bana bakıp "Kızım ne biçim laf o öyle, hayır bilmiyor merak etme kimse bizi bulamaz" dedi.

Sonra eve gittik ve yerleştik, tabi Berkit'in evinden kaçmadan önce para, altın ne varsa almıştık bu bizi bir süre idare ederdi.

Annem "Ben markete gidip bir şeyler alıcağım sen yerleş" dedi bende onaylar şekilde kafamı salladım.

Annem gitti yaklaşık 15 dakika sonra geri geldi
ama yüzü bem beyaz kesilmişti.

🌺

Bu benim ilk bölümüm olduğu için biraz kısa oldu ama birdahaki uzun olucak

Nasıldı? Yorum yaparsanız sevinirim
Sizi çok seviyorum 😘

Korkuyorum Anne Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin