De gave {Marauders story}

16

"Wat was dat?" vroeg Lilly toen ik de kamer binnen kwam. "Wat?" vroeg ik. "dat je met James naar anderling moest?" zij ze alsof dat zo vanzelfsprekend was. "Euhm ja.... We kregen straf;" Ik besloot het maar gewoon te vertellen. "Straf!?" zei Lilly. " Ja straf, we hadden boven het verboden bos gevlogen." antwoorde ik. "Jij en James?" vroeg Lilly. ze keek een beetje boos en het begon mij te irriteren. "Ja, ik en James". ze keek nog steeds boos. "Lilly komaan, je weet best dat ik Sirius al vijf jaar lang leuk vindt en jij zegt toch altijd dat je James stom vind dus waarom doe je er nu zo moeilijk over." zei ik nogal geïritteerd. Ze rolde met haar ogen en draaide haar om. "je beseft het niet hé maar je bent heel de tijd bij de Marauders, en vooral bij James. Je wilt niet eens vertellen wat je gisteren gedaan hebt en vervolgens krijg je straf! Snap je dan niet dat we dat niet leuk vinden. Je laat ons gewoon in de steek voor hen! Je praat amper nog met ons en als je wel met ons praat gaat het weer over de Marauders! Je hebt niet eens gemerkt dat Alice een vriedje heeft!!!!!!."riep Lilly boos en ze liep de kamer uit. 

wow. Wat was dat? Ik had in al die tijd dat we vrienden waren maar één keer ruzie gemaakt met Lilly en dat was omdat ik haar knuffel groen had getoverd. Ik liet me op bed vallen en keek naar boven. Waarom was ze nu zo boos? Ik had helemaal niks gedaan. En oké de laatste tijd was ik veel met de Marouders bezig en praatte ik inderdaad niet veel met hun maar daarom moest ze nog niet zo boos worden.En dat van Alice? dat had ik inderdaad niet gemerkt maar ze hadden het ook niet verteld dus dat was niet mijn schuld. Ik zuchte diep en nam mijn bezem. Ik had even frisse  lucht nodig. Ik vloog door het raam naar buiten en vloog een rondje rond het kasteel. Ik ging op het dak zitten en keek uit over het meer. Plots hoorde ik stemmen achter me. Ik keek rond en zag dat ze uit de uilenvleugel kwamen. Het waren James en Sirius. Ik verstoppte me en verplaatste mij snel naar Sirius, dat was misschien niet zo vriendelijk maar ik wou echt weten waar ze het over hadden. 

"Pads, kom op wat is er nu?" vroeg James. "Wat er is? jij gaat heel de tijd met Zora om, Gaat vliegen met haar, en doet alsof jullie beste vrienden zijn. Dan krijgen jullie straf, komt zij helemaal blozend terug en jij helemaal blij. Denk je dan echt dat ik niet zie wat er tussen jullie is?" James keek helemaal verbaast. "Wacht, dus jij denkt dat ik en Zora iets hebben? Sirius komaan. Ik ben al letterlijk heel mijn leven verliefd op Lilly en nu ga ik even veel met een meisje om gewoon als vrienden en jij denkt meteen dat er iets is tussen ons? Dat meen je toch niet?" James liep boos weg zen liet er verwarde Sirius achter.Sirius ging op de grond zitten met zijn rug tegen de muur. Ik besloot om terug naar mezelf te gaan en wou net op mijn bezem stappen toen ik iets hoorde. Het klonkt als iemand die huilde. Sirius? Sirius die huilde? Ik liep naar de uilenvleugel en ik zag hem. Hij zat daar op een hoopje helmemaal gebroken en verdrietig. Te huilen. En mijn hart brak. Dit was mijn schuld. Ik had Sirius nog nooit zien huilen, ik dacht niet na en kroop door het raam de uilenvleugel in. Hij keek niet eens op toen ik binnen kwam maar bleef huilen. Ik ging naast hem zitten en legde mijn arm om hem heen. Toen pas keek hij op, recht in mijn ogen. zijn ogen waren waterig en je zag dat hij echt gebroken was van de ruzie. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder en begon nog harder te huilen. Ik aaide met mijn hand door zijn haar en dacht na over wat er allemaal gebeurd was. Ik huilde mee. Sirius hield me stevig vast en bleef maar huilen. En zo bleven we zitten.

Twee hoofdstukken op een dag!!!!!!! omdat ik zo lang niet heb geschreven. ik ga snel nog verder schrijven want ik vind dit een leuk stuk om te schrijven. hopelijk is het ook leuk om te lezen.