Είμαστε όλοι εξωτερικοί ιππότες
Και εσωτερικά παιδιά
Το δέρμα μας, η πανοπλία μας
Σαν βάρκες πλέουμε σε ένα νησί
ανέλπιστο και άγνωστο
Συνήθως μόνοι
Μα όταν πλέει μια βάρκα στην ίδια κατεύθυνση με μας
-Δεν έχεις ξαναζήσει τέτοιο ταξίδι-
Μοιάζει καλύτερο από τον προορισμό τον ίδιο
Τι σημασία έχει πού πας, όταν ταξιδεύεις μαζί με έναν συνοδοιπόρο;
Ο ουρανός λάμπει
Τα αστέρια αστράφτουν
Πέφτουν βροχή, σε προσκαλούν να κάνεις ευχές
Μα δεν σου χρειάζονται!
Πρώτη φορά δε σου χρειάζονται οι ευχές!
Σταματάς για λίγο να κάνεις αδιάκοπα κουπί.
Βουτάς στα μαύρα νερά γιατί δε σε τρομάζουν πια.
Ό,τι είναι να κάνουμε θα το κάνουμε, λες.
Πόσο ανακουφιστική αυτή η φράση.
Το θέμα είναι πώς θα το κάνουμε.
Στο νησί θα φτάσουμε.
Δεν θα είναι όμως το ίδιο νησί αν φτάσουμε μόνοι.
Οι πανοπλίες λιώνουν και τα παιδικά χαμόγελα μένουν στο νησί που πάω.
Το ξέρω, γιατί το βλέπεις και συ.
ESTÁS LEYENDO
Χορεύοντας με λέξεις
PoesíaΟ χορός σου μια νύχτα στο μπαλκόνι Με έκανε να δω πιο πολλά απ' όσα οι λέξεις σου ποτέ μου είπαν Πόσο πολύ αγαπάς τη σιωπή και πόσο τη φοβάσαι Αγάπησα το σώμα σου όχι τόσο για την ομορφιά του αλλά για τα τραύματα του Αγάπησα το αινιγματικό σου βλέμμ...
