-İZ-|°GKS2°|

0.1

Holding'e giriş yaptığımda tüm bakışlar bana dönmüştü.

Dik ve güçlü duruşumla emin adımlar atıyordum. Güzel bir kadındım hemde fazla güzel.

İnce bir bel, dolgun kalça ve göğüsler, çıkık elmacık kemikleri, yüz ile orantılı burun ve dudak, iri gözler,  uzun ve sütun gibi bacaklar.

Fiziksel özelliklerimin yanı sıra zekam, pratikliğim, ileri görüşlülüğüm ve iş stratejim ile insanları kendime kolayca hayran bıraka biliyordum.

Düşüncelerimden ayrılıp kapısına gelmiş bulunduğum odanın kapısını çalmadan içeri girdim.

Bu oda deniz'in odasıydı. Başta kaşları çatılsada beni görünce şok içinde gözleri aralandı ve hızla yerinden kalkıp belimden kavradı ve sıkıca sarıldı.

"Döndün sonunda güzelim. Çok özlemişim." Deniz benim kardeşim gibiydi. Çektiğim zorluklarda hep yanımdaydı.

Boynunda olan kollarımı daha da sıkılaştırdım.

"Bende çok özledim. Artık hep beraberiz." Hala sarılı duruyorduk ne onun ayrılmaya niyeti vardı. Ne de benim.

Kapı aniden açılınca hızlıca ayrıldık. Kapıda ki adam bize gözlerini büyütmüş bir şekilde bakıyordu.

"Deniz bu kadın kim? lan. Sen ezgiyi aldatmaya utanmıyomusun? Şerefsiz. Lan gül gibi kıza yapılırmıydı bu be. Gerizekalı." Giren adamın dedikleriyle kaşlarım çatıldı.

°°°°

"Eee düğün ne zaman? Gözde hanım." dedi deniz.

Bizi basan adama yani  cem'e herşeyi anlattık. Denizin sevgilisi varmış hatta.

"Valla bu yaza planlıyorum. Ama bilin bakalım ne eksik? " dediğim şey ile herkes kıkırdamaya başladı.

Ah, bir şeyi atlamıştım. Deniz, cem ve ezgi ortakmış. Ve cidden bu hafta ezgi ile denzi evleniyor.

"Deniz. Onlarda gelecek değil mi? Düğüne." deniz anında ciddileşirken soruyu yanıtladı.

"Geliyorlar. Emin misin? Gözde ya pişman olursan."

"O beni umursamamıştı ama deniz. Ne hale geleceğimi çok iyi biliyordu." başıyla beni onayladı. Tabi cem ve ezgi anlamazca bize bakıyordu.

"Ege'den bahsediyor." deniz onlara olayı açıklayınca başlarıyla onayladılar.

"Kardeşim düğününüzde halay başıyım." diyerek göz kırptım.

°°°°

Saçma muhabbetlerimizin ardından yeni evime geldim. Güzeldi gri ve sarı tonlarını kullandım evimde.

Üzerimdeki elbiseyi çıkarıp saten geceliğimi giydim. Yatağın üzerine yan bir şekilde uzanarak leptop'um dan, Deniz'in onlar ile ilgili yaptığı araştırmayı açtım.

Hiç değişmemiş hala yakışıklı ve sert duruşlu, babasından holdingini kısa sürede çok iyi yerlere getirmiş.

Ve hala eskisi gibi uçkur'una düşkün bir pezeveng. Her gece farklı bir mankenle olan görüntülerine bakarken küçük çaplı bir gülme krizine girdim.

°°°°

Uzun bir araştırmadan sonra uykumun geldiğini esnemem ile fark edip leptop'u kaldırdım tam saten çarşafımı kaldırıp içine girecektim ki kapı çaldı.

Kaşlarkm istemsizce çatılmıştı. Kim olabilirdi ki. Merdivenlerden inerek kapıya geldim.

Elimi kapının kulpuna koyarak hızla çevirdim.

Karşımda gördüğüm kişiyle gözlerim dolmaya başlamıştı bile. Kapıdaki kişi annemdi.

"İçeri girebilir miyim? Kızım." başımla onaylayıp kenara çekildim.

Çok benziyorduk annemle. Tüm özelliklerim annemden geçmişti bana.
Salona geçip koltuğa oturunca karşısına oturdum.

"Nerden başlasam bilemiyorum annecim. Beni affet. Karşı gelemedim Ege'ye. Yoksa bırakabilir miydim ben seni." Burukça gülümsedim.

"Annem ben seni çok özledim." dediğimle kollarını açtı.

Koşarak yanına gidip beline sarıldım.
Kokusu hala aynıydı, beni kolları arasına alıp saçlarıma öpücükler kondurmaya başladı.

Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.

"Anne, hala onlarla mı? Yaşıyorsun." sorumla üzgünce başını salladı.

"Biliyorsun kızım, ege elimde büyüdü. Sen neysen oda aynıydı benim için beni bırakmadı." Ah, birde benim annemi sahipleniyor. Aptal.

"Anne benim yanıma taşın. Onlarla kalmak zorunda değilsin. Maddi gücüm çok iyi sana çok rahat bir hayat suna bilirim. Hem hasret gideririz." üzgünce bana baktı.

"Burakla hala evliyim kızım. Beni bırakmaz." başımı salladım.

Ne kadar özlemişim annemi en son 13 yaşında görmüştüm.

"Artık gitmeliyim. Yokluğumu anlamasınlar seni seviyorum kızım."
Zor durumda kalmasını istemezdim

"Pekala annecim. Yine gel tamam mı?" burukça gülümserken başıbı salladı ve son kez sarılıp gitti.

Neden hep kazanan o oluyor? Neden mutlu olamıyorum?