Το βλέμμα της είναι καρφωμένο πάνω στο δικό του και νιώθει ένα ρίγος να την διαπερνά. Ξέρει ότι δεν πρέπει και ειναι ο λόγος που το θέλει. Κοιταζονται στα μάτια και είναι λες και ο κόσμος γύρω τους έχει εξαφανιστεί και είναι μόνοι τους.
Κατεβάζει το κεφάλι της και κοιτάει γύρω της για να σιγουρευτεί ότι κάνεις δεν την κοιτάει. Τα μάγουλα της καίνε και η καρδιά της χτυπά δυνατά. Όλες οι βρώμικες σκέψεις με αυτό το αγόρι περνάνε από το μυαλό της και αυτή το κουνάει ελαφρά ώστε να τις διώξεις και να απελευθερωθει από την κάψα που νιώθει κάθε φορά που τον βλέπει.
Νιώθει κάποιον να την πλησιάζει και ασυνείδητα εύχεται να μην είναι αυτός. Ένα χέρι την σκουντα και αυτή με πόδια που τρέμουν γύρνα να αντικρυσει δύο μέλι ματιά που της είναι γνώριμα.
"Alaina.." το χαμόγελο του όμορφου αγοριού εμφανίζεται.
"Britt.. Πως και από εδώ;" ρώτα και ψάχνει το αγορι με τα πράσινα ματια το οποίο πλέον δεν βρίσκει.
"Περιμένω τον Daniel. Αλλά μιας και έχει αργήσει όπως συνήθως θα μου κρατήσεις συντροφιά;" αυτή γνέφει νευρικά.
Γιατί ένα αγόρι το οποίο είναι στην ποδοσφαιρική ομάδα του σχολείου και πρωταθλητής όπως και πρόεδρος του μαθητικού συμβουλίου να θέλει να κάτσει μαζί με μια περίεργη κοπέλα που μόλις 2 μήνες ήρθε στην σχολη και δεν την ξέρει κανεις;
Η σκέψη αυτή περνούσε όλο και πιο συχνά από το μυαλό της. Ήταν σίγουρη ότι κάτι ήθελε.
"θα έρθεις στο πάρτυ σήμερα σωστά;" αυτός ρώτα αν και ήξερε ότι αυτή είχε απορρίψει αυτή την ιδέα από την πρώτη στιγμή που έμαθε για ατό πάρτυ.
"δεν νομίζω" κούνα αρνητικά το κεφάλι της ωστόσο. Δεν είναι τύπος που βγαίνει και διασκεδάζει πλέον. Το έκανε παλιά μέχρι που της το απαγόρευσαν οι συνθήκες.
"ελα θα είμαι και εγώ εκεί. Θα περάσουμε ωραία." τα λόγια της μητέρας της πέρασαν απο το μυαλό της.
Αν είναι να συμβεί κάτι, θα συμβεί και όταν είσαι σπίτι και πιστεύεις ότι είσαι ασφαλής. Δεν είναι καλύτερο να συμβεί όμως αφού διασκεδάζεις;
Χαμογέλασε στην ανάμνηση και δέχτηκε την πρόταση του αγοριού που καθε κοπελα θα ήθελες.. Εκτός από αυτήν.
Είχε όμως ακόμα αυτό το αίσθημα ότι κάτι θέλει ο τύπος.
