Karanlık Hayatım -.-

Birazda Canı tanıyalım...

Gelip bi anda oturunca hızlıca sallanmaya başladık. Tabiki anırmadan güldüm. Ama çok mutlu olmuştum çocukluktan beri sallanmaya bayılrdm. Can bana dönerek :

- Ee sevgilin var mı? Hangi okula gitçeksin? Kaç yaşındasın?

+ Önce bi nefes al bence !!

- Tamam abla kızma ama cevapla

+ Abla mı hm neyse sevgilim yok olmasa iyi olur okulmu bilmiyom bilmek istemiyorum 15 yaşımdayım lise ortamını merak etmiyorum oldu mu

- Oldu inşallah bizim okula gelirsin bende 15 yaşındayım

+ Ooo aynı yaş artık abla demezssin

- Peki ezgi abla

Öyle bişey diyince tabiki ittim ancak koltuk birden sallanınca kahveler dökülmüştü. Üstüne gelince yukarı koşup bi tşört getirdim. Benim bol fovorimdir onada oldu.

+ Özür dilerim çok özür dilerim.

- Yok hayır önemli deil valla bak bişey olmadı.

+ Pişman oldum özür dilerim.

- Yok bişey olmadı öpsen geçer belki.

+ Ya ama öküz müsün??

- Evet belki biraz olabilir.

+ Artık gitsen iyi olur.

- Tamam o zaman bana ihtiyacın olursa burdayım yani yan evdeyim anladın sen

Açıklamasını yaptıktan sonra gitmişti. Kapı çaldı koşarak kapıya gittim annemle babam eve yine herzaman ki gibi kavga ederek girdi. Tabiki yukarı çıktım. Onlar kavga ederken asla yanlarında durmam. Geceliklerimi giyip yatmıştım. Telefonun titremesiyle uyandım. Saat 1:30 gibiydi gizli birinden mesaj mı. Bana mı . " Seni seviyorum prenses" pardon ama bence yanlış mesaj diyip kapatmıştım. Cevap vermek mi asla. 15 dakika sonra yine mesaj ve " Evet sana çünkü seviyorum" hay amk malın birine rastladım diyip uyumuştum.