His revenge [h.s]

~Κεφάλαιο 1~

Λευκό.
Λευκοί τοίχοι.
Λευκά σεντόνια.
Όλα στις αποχρώσεις του γκρι και του άσπρου. Ακόμα και οι στολές που φοράμε έχουν ένα περίεργο γκριζοάσπρο χρώμα. Ολα έρχονται σε αντίθεση με το μαύρο της ψυχής μου, το σκούρο αυτό χρώμα που έχει βαφτεί ο εσωτερικός μου κόσμος αυτόν τον τελευταίο μήνα. Για κάποιους θα ήταν από την θλίψη, από την έλλειψη αυτού του γλυκού αισθηματος της ελευθερίας που νιώθεις μόνο όταν το πάρουν από εσένα, ναι αυτό το απλό αλλά ταυτόχρονα πολύτιμο για όλους μας συναίσθημα, για άλλους θα ήταν από την λύπη του να αφήνεις τους αγαπημένους σου και την ζωή σου έξω. Εξω από τα σκουριασμενα κάγκελα του βρώμικου και υγρου κελιού που έγινε ο μοναδικός πλέον σύντροφος σου σε αυτό το ταξίδι και όλα αυτά; για ένα λάθος άλλοτε μικρό και άλλοτε μεγάλο. Για εμένα όμως; Για εμένα αυτό το συναίσθημα ειανι κάτι άλλο. Δεν είναι ούτε θλίψη ούτε λύπη αλλά θυμός. Θυμός και ατελείωτη επιθυμία για εκδίκηση γιατί όταν σου καταστρέφουν τη ζωη ή ότι τουλάχιστον έχει απομείνει από αυτή ένας είναι ο μοναδικός στόχος, το νόημα της ύπαρξης σου, να τους κανεις να πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα. Να καταστρέψεις και την τελευταία πηγή ευτυχίας τους. Αυτός είναι και ο δικός μου στόχος. Να κάνω τον άνθρωπο που το προκάλεσε αυτό να πληρώσει για όλα. Πως όμως κατέληξα να βρίσκομαι κλεισμένος σε ένα βρωμερό κελί μιας φυλακής της Αγγλίας; Βλέπεις, δουλεύοντας σαν έμπορος ναρκωτικών και ουσιαστικά όντας συνεργάτης ενός από τους μεγαλύτερους εγκληματίες σε ολόκληρη την πόλη θα έλεγε κανεις ότι δεν αποτελεί μεγάλο ερώτημα η παραμονή μου εδώ μέσα αντιθέτως ίσως και να έλεγε ότι το αξιζα.Ε λοιπόν οσο προτοτυπο κι αν ακούγεται, ειμαι αθωος. Μπορεί να δούλευα σε μια βιομηχανία η οποία με την κάλυψη της εταιρείας μεταφορών κατάφερνε να διακινεί ναρκωτικά όχι μονο σε ολόκληρη την χώρα, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο, προμηθευοντας με ναρκωτικά τους πλουσιότερους και διασημότερους βιομηχάνους, συγκεντρωνοντας έτσι τεράστια χρηματικά πόσα και είσπραξεις όχι μόνο για τους απλούς διακίνητες και υπαλλήλους της αλλά και για τους ιδρυτές, δηλαδή τη κεφαλή της εταιρίας και στην προκειμένη περίπτωση του Robert Payne και του εαυτου μου μου Harry Edward Styles.
Πως ομως ένας 22 νέος σαν εμένα έμπλεξε με εναν 55 "επιχειρηματία" ή καλύτερα έναν από τους πιο σκληρούς και επικίνδυνους ανθρώπους της χώρας; όλα ξεκίνησαν εφτά χρόνια πριν...

~flashback ~

-Robert αυτό που μου ζητάς δεν γίνεται, δεν μπορώ να σε βοηθήσω να καλύψεις όλα αυτά τα μαύρα χρήματα, ειναι παράνομο, όχι όχι δεν μπορώ να σε βοηθήσω, είμαστε φίλοι τόσα χρόνια και έχω δουλέψει σαν λογιστής σε αυτή την εταιρεία ακόμη περισσότερα, αλλα αυτό παραπαει, σου είπα από την πρώτη στιγμή που σταμάτησες τις μεταφορές και ξεκίνησες να χρησιμοποιείς την εταιρεία για διακίνηση ναρκωτικών και δεν ξέρω και γω τι άλλο, ότι εγώ δεν είμαι μέσα σε αυτό, έχω την οικογένεια μου, την γυναίκα μου, τον γιο μου, δεν μπορώ να τους το κάνω αυτό, τι θα γίνει άμα μας πιάσουν δεν μπορώ να τα διακινδυνευσω όλα για χάρη σου και για χάρη μερικών χρημάτων, δεν θα το κάνω και καλύτερα να σταματήσεις και εσύ ότι κάνεις τώρα, όσο είναι νωρίς, ήδη έχουν αρχίσει να μας υποψιάζονται οι ελεγκτές.
-George δεν θα γίνει τίποτα, κανείς δεν μας υποψιάζεται όσο κρατάμε χαμηλό προφίλ και ακολουθούμε το πρόγραμμα είμαστε ασφαλείς, πρέπει να μας βοηθήσεις, δεν μπορείς να κάνεις πίσω τωρα, ήδη έχεις πάρει αρκετά χρήματα από τις συναλλαγές και όπως είπες είσαι μαζί μας από την αρχή δεν γίνεται να μας αφήσεις τώρα. Είσαι και εσύ μπλεγμένος σε αυτήν την ιστορία, μην παριστάνεις τον αθώο.
-Τι; εγώ δεν ήξερα τίποτα, εσύ φταις για όλα, εσύ είχες πει ότι ήταν απλά άλλη μια παράδοση, σαν όλες τις άλλες αλλά πιο σημαντική με περισσότερα κέρδη, αυτό μου είχες πει και μετά; βρέθηκα να καλύπτω τις βρώμοδουλειές σου, όχι θα φύγω από την εταιρεία δεν παίρνω, δεν παίρνω μέρος δε αυτό, δεν μπορείς να με σταματήσεις έχω ήδη πάρει την απόφαση μου.
-Οο έλα τώρα George είχες καταλάβει τι γινόταν από την αρχή απλα δεν ήθελες να το πιστέψεις και φυσικά ποιος δεν θα ήθελε λίγα περισσότερα χρήματα χωρίς καθόλου κόπο; τώρα δεν μπορείς να φύγεις, θα μας βοηθήσεις είτε με τον καλο είτε με τον άσχημο τρόπο.
-Δεν μπορείς να με αναγκάσεις να σε βοηθήσω, δεν έχεις το δικαίωμα, μην ξεχνάς ότι σε εχω βοηθήσει άπειρες φορές στο παρελθόν, ξέρω τα πάντα για σένα, άσε με ησυχο και τίποτα δεν θα συμβεί.
-Αα ώστε δεν με απειλείς τωρα; χα ας γελάσω, θες να σου θυμησω οτι είσαι ένα ατιποτα μπροστά μου; έχω πολλές διασύνδεσεις στο χώρο δε θα μου κάνεις τίποτα.
-Και πως ξέρεις ότι δεν έχω ήδη κάνει κάτι; πάντα πίστευες ότι ήμουν το κοροϊδο ε λοιπόν έκανα αυτό που έπρεπε , ειδοποίησα τους ελεγκτές και την αστυνομία, δεν θα σε άφηνα να μπλέξει εμένα και τους άλλους υπαλλήλους σε αυτό.
-Αγαπητέ μου George, δεν είχες υπολογίσει όμως ένα πράγμα, ότι και οι υπόλοιποι θέλουν να βγάλουν χρήματα και ειναι με το μέρος μου. Μου τα είπαν όλα, νομιζες πως δεν θα το μάθαινα ε; ότι σχεδιάζεις να τους "σώσεις" και καλά από εμένα; που σας έχω δώσει δουλειά τόσα χρόνια; άχρηστε, νομιζες ότι θα μου τη φέρεις; Πηγαίνετε τον μέσα στο γραφείο μου παιδιά, πριν έρθουν οι ελεγκτές με τους αστυνομικούς και δώστε του ένα μικρό μάθημα για να καταλάβει ότι δεν πρέπει να τα βάζει μαζί μας, όσο εγώ κάνω μια μικρή επίσκεψη στην πολυαγαπημενη του οικογένεια για χάρη της οποίας δεν μας βοηθάει, αλήθεια παει καιρός από τότε που με είχες καλέσει για φαγητό σπίτι σου, αμφιβάλλω αν θα με θυμούνται. Πολύ θέλω να μάθω τι κάνει ο γιος σου, θα πρέπει να έχει μεγαλώσει πια, θα ναι γύρω στα 14-15 και η γλυκύτατη κυρία Styles αλλά τι κρίμα που δεν θα μπορέσεις να παρεβρεθείς και εσύ, μην ανησυχείς όμως θα δώσω χαιρετισμούς.
-Όχι όχι, αστους ησυχους, σε παρακαλώ θα κανω ότι θες, απλά μην τους πειράξεις αυτοί δεν φταίνε σε τίποτα, μην...
-Συγνώμη παλιόφιλε, εγώ δεν ήθελα να έρθουν έτσι τα πράγματα, με αναγκάσες, δεν οφείλει να με παρακαλάς, έτσι κι αλλιώς έχασες την ευκαιρία σου, τέλος πάντων, τέρμα η φλυαρία τώρα, παιδιά πιάστε τον.
-Όχι αφήστε με, αφήστε με....