🐻ဦးရဲ့အရုပ်🐻

🐻11🐻

ကဲ.....
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေစာင့္ဆိုင္းေနရတဲ့
စာေမးပြဲေျဖမယ့္ရက္ကိုေရာက္လာပါပီ။

စာေမးပြဲသြားေျဖဖို႕ ဦး ကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႕မည္မို႕ လူကမိုးလင္းထဲကေျမာက္ျကြ ေျမာက္ျကြ...

"jongin ေရ...
ပစၥည္းေတြအစံုပါပီလား ေမ့မယ္ေနာ္... ဂရုစိုက္ထည့္"
အဝတ္အစားေတာင္ေျဖာင့္ေအာင္မဝတ္ဘဲေနာက္ဆံတင္းေနေသာ ohseပါေလ့။

ညည က်ရင္ jongin ကို စာကူက်က္ေပးေနတာနဲ႕ အိပ္ေရးပ်က္တဲ့ရက္လည္းမနည္းေတာ့....

ဒီေန႕လည္း jongin ေရာ ohsehun ပါေရာပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားႀကတာ ေတာ္ေသးတယ္အန္တီႀကီးလီ လာႏႈိုးလို႕သာေပါ့...

"jongin ေရ...
မနက္စာ အဆင္သင့္ဘဲ
သူေ႒းေလးကိုေခၚလိုက္ေတာ့ေနာ္"

"ေတာ္ပီ အန္တီေရ...
စားလည္းမဝင္လို႕ ဦး ကိုသာ ဗူးနဲ႕ထုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေနာက္က်ေနေတာ့မယ္ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးပါေနာ္"

"Immmm... Kim Jongin တို႕က မပ်ာရမေနနိုင္ေပါင္ဘဲ..
ခဏေစာင့္" ဆိုပီး မနက္စာ ေပါင္မုန္႕အသားညွပ္ေလးကိုအေနေတာ္ေလးေတြလွီးပီးဗူးထဲသပ္သပ္လ်က္လ်က္ထည့္ေပးလိုက္သည္။

"ဦး.....ေရ.........."

ေတာ္ေတာ္နဲ႕ဆင္းမလာေသးေသာ ဦး ကို သံရွည္ဆြဲပီး စိတ္မရွည္စြာေခၚေတာ့မွ

"လာပါပီ jongin ရယ္..."

Shirt လက္ရွည္ကိုျကယ္သီးတပ္ရင္း ကပ်ာကယာဆင္းလာရင္းေျပာေတာ့ ျကယ္သီးကလည္းျကပ္ေတာ့ ohsehun စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့...

"တပ္မရလည္းေနကြာ..မတပ္ဘူး" ဆိုပီး အိမ္ေပါက္ဆီက jongin ဆီသို႕

"မတပ္ဘူးဆိုတာ ဘယ္သူ႕ကို ေျပာေနတာလဲ" jongin မွ oshေဒါသသြားဆြေန၏။😂