JIAN POV'
SaAn na yung mga yun iniwan ako ng mga yun ah ?, hindi man lang sila nagpaAlam kung saAn sila pupunta. Hay ang hirap talagang maging single wala ka man lang kasa-kasama. Everywhere may partner except me, loner nalang ba ako?
Napatingin naman ako sa likuran ko at saktong naglalakad Si Karl dito kaya hindi ko sinasadyang mapatingin dito, napatingin din naman ito sa akin , dahil hindi ko naman sinasadyang mapatingin sa kanya tumingin din lang ako bigla dito sa harapan ko, hay! Siya nanaman nakita ko. o_O
Tumingin nga ako sa iba pero naupo naman ito sa tabi ko kaya napatingin ako dito.
"Anung tinitingin-tingin mO jan" nakakunOt nitong tanOng.
"Excuse me , I have my Eye so I can loOk where ever I wanted to loOk"-me
"What ever" sambit nito ,hindi nalang ako muling nagsalita pa baka magwawar lang kami dito, hiyang-hiya naman ako sa kanya babae lang ang kaya niya at kung makadakdak talo pa niya ang isang babaeng dakdakera.
Tahimik lang kaming dalawa ni Karl, hay nakapaOkward naman dito, eh kung bakit kasi iniwan pa ako nila Cindy at Seth dito eh ayan tuloy bumalik Si Mr. Dakdakero, oh ayan may pangalan na siya sa akin.
"Im sorry" biglang sambit nito, napatingin naman ako dito.
"Anung sabi mO?" hindi ko makapaniwalang tanong ulit dito.
"Ang sabi ko sorry kailangan ba talagang ulitin pa yun" sambit nito na mukhang may inis onte.
"Nagsosorry ka ba talaga o napipilitan ka lang?"-me
"Do I loOk like joking?"-Karl
"Yes you are, kasi sa toNo ng pananalita mO parang naiinis ka pa ,para saAn pa ang sorry mO kung inis din lang pala ang nasa kaloObloOban mO" pagtataray ko dito.
"Ito na ngang nagsosorry eh ,anu tatanggapin mO ba yung sorry ko o hindi? Dakdak ka ng dakdak jan eh" aba ako pa ngayon ang dakdakera.
"Hoy Mr. Dakdakero nagsosorry ka na ba talaga o gusto mO pa ng part 2 na ayaw?"-me
"Ako pa ang dakdakero ngayon, eh ikaw nga itong dada ng dada jan eh simpleng pagAaccept lang ng sorry hindi mO pa magawa."-Karl
"At kailan ka naman natutong magsorry, nagsosorry ba talaga ang taong katulad niyo?"-me
"Hoy para sabihin ko sayo, ngayon lang ako nagsorry sa babae kaya swerte mO nga at ikaw yung kauna-unahang babaeng pinaghingin ko ng sorry" wow ang high naman ng taong ito, eh anu naman sana ngayon, anung konek?
"I dont care, kahit simpleng sorry lang sana ok na eh pero pinamukha mO pa talaga sa akin na ako pa yung kauna-unahan mOng pinagsabihan ,ang dada mO talaga at kung magsosorry ka hindi mO na ako aAwayin pa ulit pero inaway mO nanaman ako eh ang gulo mO talaga" naguguluhan kong sambit dito at tumalikod nalang sa kanya.
"So your nOt accepting my sorry to you?"-Karl
"Ewan ko sayo, ni hindi ko nga alam kung nagsosorry ka sa akin o nakikipag-away ka eh" sabi ko naman dito kahit na nakatalikod ako sa kanya.
"OK, seryoso na talaga Im sorry talaga so pinapatawad mO na ba ako" cold nitong sagot, napansin ko naman na parang sincere siya sa pagsosorry niya kaya lumingon ako dito.
"Ok apology accepted" sambit ko dito at nginitian siya.
"So can we be friend?" -Karl
"Seriously,, do you really want me to be your friend? "-me
"Yes ,why? Is there's something wrong ,mali na bang magkaroOn ng kaibigang babae ngayon?"-Karl
BINABASA MO ANG
Your Mine, Im Yours
Teen FictionPaAnO kung isang araw paggising mO may kasama kang Stranger sa Tabi mO na hubAd at walang ni isang saplot sa katawan like you? There is a ONE NIGHT STAND happeneD betweEn you two, so how will you reaCt? Nasira niya ang buhay mO, nadevirginize ka niy...
