ERVA | YARI TEXTİNG |

11

17 Ekim

Erva: Dayanamıyorum. Sana yazmadan, seninle konuşmadan durmaya dayanamıyorum.
19.06

Erva: Yapmam dediğim şeyi yapacağım, sana mesaj atmaya devam edeceğim.
19.08

Erva: En son konuşmamızın üzerinden 5 gün geçti.
19.08

Erva: Her şeye karşı iradeli ve mantıklı olan ben, konu sana gelince düzgün düşünemiyorum.
19.09

Erva: Her dakika sana yazmak, görüntülü konuşmak, sesini duymak, her detayını ezberlediğim suratını görmek istiyorum.
19.10

Gecem: Ben de seninle konuşmak istiyorum, Erva.
19.16
                    Görüldü.

Gecem: Erva orada mısın?
19.19
                     Görüldü.

Gecem: Erva iyi misin?
19.23
                      Görüldü.

Erva: Hayır,
19.27

Erva: Hiç iyi değilim.
19.27

Erva:Kalbim normalden fazla atıyor.
19.28

Erva: Sanırım sana olan aşkımdan öleceğim.
19.28

Erva: Lütfen, bir daha böyle şeyler yazarken önceden haber ver!
19.29

Erva: Yoksa kalbim bu heyecana dayanmayacak.
19.29

Gecem: Hey, sakin ol! O kadar heyecanlanılacak bir şey söylemedim.
19.30

Erva: Sen öyle san!
19.32

Erva:Hastanede yanıma geldiğinde kalbim 189 attı! Kalp çarpıntısından öleceğimi sandım! Benim kalbim en fazla 143 atmıştır!
19.33

Gecem adlı kişi görüntülü arıyor...

Erva elini kalbinin üstüne koyup sakin olmayı denedi. Derin derin nefes alıp verirken görüntülü aramayı açıp açmayacağını düşündü. Aklı tamamen alt üst olmuştu.
Buna hazır değilim, diye düşündü. Eli hızlıca kapatma butonuna ulaştı. Birkaç saniye düşünüp görüntülü atmayı reddetti.

"Ya onun karşısında düşüp bayılırsam ya da ona yanlışlıkla kötü bir şey söylersem... Evet Erva, sen doğru olanı yaptın!" Diyerek sessizce düşüncelerini dışa vurdu. Bu, onun yaptığı şeyden dolayı pişman olmaması için kendince bir koruma stratejisiydi.