ELİS SOYER...
Çatı katındayım her zamanki gibi. Yıldızlara bakıp yine aynı şeyi düşünüyorum; Ölüm...
Aslında teorik olarak annemi düşünüyorum. Nasıl biri; esmer mi , sarışın mı ? Gözleri hangi renkti mesela ? Doğal olmayımı severdi yoksa boya kutusundan çıkmış gibimi dolaşırdı ? Hep anneme benzediğimi söylüyorlardı. Acaba buda doğrumu ? Şimdi elimde bir fotoğraf olsa herşey netleşirdi. Belki ona olan sorularımdan bazıları giderdi. Babam fotoğraf çektirmemesinin sebebi olarak sevmediğini söyledi. Keşke ondan arda kalan bir tek ismi olmasaydı. Keşke daha önemli onu anımsatacak güzel şeyler bıraksaydı ardında. Bir kolye, bir bilekliğe bile razıyım. Neden mi? Belki onun varlığından güç alıp ayaklarımın üstüne daha sağlam basarım diye. Şuan neredemi ? Onu neden hiç görmedim mi ? Çünkü... çünkü beni dünyaya getirirken o gitti. Birkez bile kokusunu alamadan, ona bakamadan, annem diyemeden gitti. Bu haksızlık değil mi? Ben her annesi elinden tutmuş olan çocuğu gördüğümde kötü olmak zorundamıyım ? Neden ? Neden ben ?
Evet bu kadar depresiflik yeter birazda yarına kalsın. En iyisi gidip biraz yemek yiyeyim. Çatı katından aşağıya inerken kapının kapanma sesini duydum sanırım babam geldi. Hayret bugün erken gelmiş kafasına taş düşmüş olmalı. Merdivenlerden son basamağıda inip yüzüne hiç bakmadan, yalancı bir gülümsemeyle '' Hoşgeldin !'' dedim. O da arkamdan ' Hoşbuldum ' diye sessizce mırıldandı. Süper ötesi bir baba kız ilişkimiz vardır. Mutfağa gidip buzdolabının kapağanı açmış kendime tıkınıcak bişeyler arıyodum ki arkamdan babamın sesini duydum.'Konuşmamız gereken bir konu var.' Dikkatimi hiç ona vermeden zıkkım arayışıma devam ettim. Dolaptan idolüm olan çilekli sütümü alıp arkamı dönmüştüm ki yabancı bir yüzle karşılaştım. Görünüşe göre bir misafirimiz var. Striptizci barlarındaki fahişelere benziyo. Bu tip ne lan. Git kendine çeki düzen ver mk. Tek kaşımı kaldırıp dik dik kadına baktığımı elini önüme uzatıp 'Merhaba ben Banu. ' dediğinde fark ettim. İki kaşımda hayretle havaya kalkarken babama 'Hayırdır ? Bu velet ne ayak ?' bakışımdan attım. Kadında elini tutmadığmdan olsa gerek bana öldürcekmiş gibi bakmaya başladı. Bakışlarına karşılık verirken babam elini sürtüğün beline doladı. Bakışlarım anında kadının belini sarmış babamın eline giderken 'Konuşmamız gereken konu senide ilgilendiriyor.' demesiyle kaşlarımı çatıp bakmaya devam ettim. Mutfağımızdaki yüksek masaya yerleşip sütümü pipetinden içmeye başlamadan emen önce 'Seni dinliyorum' dedim. Masaya oturma zahmeti bile göstermeden 'Biz evleniyoruz.' dedi. Pipetten içtiğim bu dünyanın en güzel çilekli sütü olan kutsal şeyi burnumdanda dahil olmak üzere püskürtüp 'Af buyur ?!' diye bağardım. Lanet olsun çilekli sütüm ziyan oldu. Eğer bu saçları platin sarısı , boya kutusundan çıkan sürtük işime karışmazsa sorun değil. Fakat bu babamın iş yemeklerinde veya davetlere katıldığımızda bana artı bi yapmacıklık kazandırıcak.
Babam verdiğim tepkiyi hiç takmadan 'Dediğimi duydun. Banu'ya iyi davranman senin yararına olur.' demesiyle kolunda o sarı sürtükle beraber büyük salonumuza doğru yürümeye başladı. Kendini beğenmiş pislikte bana piç smile yapıyodu. Gözlerimi kısarak ona karşılık verdim. Aman be siye. Çok meraklıydım senin sikceğen karıya. Siye. Bende Aryacımın yanına giderim.
Hemen eşofmanlı ev halimden çıkıp gece hayatına hazır bir şekilde evden çıktım. Evet babama hesap vermedim. Siyesin. Arabama atlayıp hızlı bir şekilde Aryalara doğru giderken son ses Hollywood undead-Street Dreams'ı dinliyodum. Nihayet kapılarının önüne geldiğimde zile sabırsızca basarak kapıyıda tekmelerimle bi güzel elden geçirdim. Evet çok sağlammış. Bunu şuan acıyan ayağımla tescilledim. Kapıyı yardımcıları Nurgiş teyze açtı. Açmasıyla beraber kocaman bi gülümsemeyle 'Selamun aleyküm Nurgiş teyze. Naber,iyi misin? ' dedim hızlıca. Kapıyı tekmelememden kaynaklanan yalancı bir kızgınlıkla bana bakıp 'Hala kapının sağlamlığını mı test ediyosun, kızım ?' dedi. Tam otuz iki diş sırıtarak cevap vericektim ki arkadan Arya 'Bence mallığını tescilliyo.' dedi sırıtarak. Hemen yüzümdeki sırıtışı silip gozlerimi kısarak bi beş saniye kadar baktıktan sonra yalancı bir kahkaya attım. Ardından hemen durup 'Öyle komiktiki nerdeyse kıçımla gülcektim. ' dedim. Hemen ordan Nurgiş lafa atlayıp kafama hafifç patlatıp 'Düzgün konuş kız .' dedi. 'Dedem nerde ? ' dedim tamamen konuyu saptırarak. Ehehehe bu işlerde üstüme yok. 'Odasında dinleniyo. Çok yorulmuş bugün.' dedi Arya. 'Tüh gelmişken onud gorseydim iyi olurdu ya.' üzüntüyle söyledikten sonra birden tekrar neşelenip sözlerime devam ettim. 'Neyse. Arya hadi kop yürü gecelere akıyos.' dedim. Dengesiz biriyim kabul. 'Tamam azcık bekle giyinip geleyim.' dedi ve koşa koşa odasına çıkmaya başladı. Bende Nurgiş'e dönüp yanağından bi makas aldım ve 'Hadi güzelim biz kaçtık.' dediğim gibi kapıdan dışarı uçarcasına çıktım. Arkamdan deli bunlar dercesine kıkırdayıp kapıyı kapadı Nurgiş. Bende arabaya giderken 'Bekle bizi geceler.' diye mırıldandm ve Arya'yı beklemeye başladım...
