ARYA ÖZKAN…
Sabah kalktığımda başım çatlayacak gibiydi. Yataktan zar zor kalkıp çekmecemdeki ağrıkesiciden bir tanesini açıp içtim. Daha sonra kendime gelebilmek için hemen duşa girdim. Uçağım saat 06:00da . Kesinlikle bu kafayla uyurum uçakta. Eyvah daha bavulum hazır değil. Ahh ne yapacağım ben. Bu uyuşuklukla hayatta yetiştiremem. Orada ilk baş otelde mi yoksa dedemin bize ayarladığı evde mi kalacaktım ? Biran önce dedemle konuşsam iyi olacak. Üstümü giydikten sonra hem kahvaltı için hem de bu sorularım için aşağıya indim. Dedem ve Elis kahvaltı masasında oturmuş kahvaltı yapıyorlardı. Yanlarına gidip ‘Günaydın’ dedim neşeli birşekilde. ‘ Günaydın kızım.’ ‘günaydın arı maya’ Masadaki yerime oturdum ve tabağımı doldurmaya başladım gerçekten çok açtım fakat uçağa bineceğim için pek fazla ağır şeyler yememeye özen gösteriyordum. Neyse dedeme ilk sorumu sormakla başlayayım en iyisi ‘ Dede orada nerede kalacağım? Evde mi yoksa otelde mi ?’ ‘ Size ev ayarladım orda kalabilirsin odanda yatağın var toparlanana kadar sadece onu koymalarını istedim çünkü sizin istediğiniz gibi döşemenizi istiyorum nasıl olsa ilk eviniz olucak orası. Ama yok yerleşene kadar otelde kalırım diyosan da sorun olmaz .’ dedi gülümseyerek. ‘ Evin içinde yatak varsa sorun yok ha bide buzdolabı.’ Deyip kocaman gülümsedim. ‘Ben gelinceye kadar otelde kal istersen bütün işler sana kalmasın Arya.’ Dedi Elis . ‘ Yok ben yaparım. Hem oyalanacak şeyler bulmuş olurum kendime.’ ‘ Nasıl istersen’ dedi Elis gülümseyerek. ‘ Benim eşyalarımı hazırlamam lazım. Size afiyet olsun.’ Tam kalkıcaktım ki dedem ‘ Dün Nurgiş tüm dolabını kutulara yerleştirdi ve sana bir valiz hazırladı. Yani istesende yapamazsın.’ Bunu duyduğuma gerçekten çok sevinmiştim çünkü ben onları asla yetiştiremezdim ‘ Seni seviyorum Nurgiş.’ Diye bağırdım mutfağa. ‘ Deli kız’ dedi gülerek. Şimdi en iyisi bizimkilere elveda mesajı atmak kaldı. Annem ve babam mı ? Açıkçası umrumda değil.İstemedikleri bir çocukları nereye gitse umurlarında olmaz diye düşünüyorum. Hatta onlar içinde daha iyi olur bu durum. Ben ne kadar uzaktaysam onlar için daha iyi.
Evet artık elveda vakti gelmişti. Odamın bomboş haline son bir kez daha bakıp kapıyı kapattım. Ve valizimin tekerleklerini sürükleye sürükleye aşağıya indim. Aslında hiç gitmek istemiyorum buradan dedemi, Nurgişi, arkadaşlarımı bırakmak istemiyorum. Dedem gidersem daha iyi olacağımı söylüyor dertlerden uzaklaşacağımı. Gerçekten dertlerin yaşanıldığı yerden uzaklaştıkça dertlerde gidiyor mu ? Bunu merak ediyorum ve görünen o ki bunu yaşayarak öğrenecektim. Salona geldiğimde ilk baş Nurgiş’in yanına gidip ona kocamaan sarıldım. ‘Güle güle kuzuum. Bekletme beni gel ara sıra.’ Deyip yaşlı gözlerine aldırmadan gülümsedi. Bende cevap olarak sadece gülümseyebildim. Elise geldiğimde sadece küçük bir sarıldık çünkü, zaten oda benimle kalacaktı. Sadece birkaç gün sonra gelecek o kadar. Dedemin yanına gittiğimde öyle bir sarıldık ki. Hayatımın en büyük parçası olan bir insandan uzaklaşıyordum. O benim hem annem, hem babam, hem dedem, hem arkadaşımdı. Açıkçası o benim herşeyimdi. ‘ Oraya gidince telefonundaki mesajda olan yere git ve benim adımı ver senin için yeni bir hat aldım. Onu teslim alırsın tamam mı prensesim ?’ Diye sordu. Onaylarcasına başımı salladım eğer konuşursam ağlayacaktım ve bunun olmasına izin vermek istemiyorum. Geri çekildiğimde dedemin de gözlerinden bir damla yaş döküldü . Ona tekrar sarıldığımda ağzımdan şu kelimeler döküldü ‘Hoşçakal yok. Hoşçakalları sevmediğimi biliyorsun. Sonra görüşeceğiz.’ Dedim ve geri çekilip ona gülümsedim. Evet artık gidiyordum. Benim için olan taksiye binip camdan onlara el salladım beni mutlu olarak görmelerini istiyorum. İçlerinin rahat olmasını. Fakat gözümden damlayan yaşlara da engel olamıyorum. Havaalanına gelince indim taksiden. Giriş kapısına geldiğimde arkama baktım arkamda bıraktıklarım. Daha sonra önüme dönünce ileriyi düşündüm. İleride bizi bekleyen mutlulukları, heyecanları, hüzünleri, belki aşk olurdu yada olmasa daha mı iyiydi ? Bunların hepsini şimdi yaşayarak öğrenecektim. Sanırım bol bilinmeyenli bir serüven beni bekliyor.
