Sigara

3.Bölüm

Tamam kabul ediyorum komik değilim

Bir süre mal mal çocuğa baktım içimden bir ses " Mira kaç " dese de ben o sesi dinlemeyip çocuğu süzdüm

Simsiyah gözleri vardı insanı kendine çekiyordu adeta kara deliği andırıyorlardı kaşında bir çizik vardı kulağında da küçük siyah bir küpesi siyah saçları birazda olsa dağılmışt ve tamamen simsiyah giyinmişti

" Siyahtan başka renk bilmezmisin sen" diye söylendim içimden " Aman banane canım elalem ne giyiyorsa "
Bunları düşünürken bir ses duydum ama ben düşüncelere daldığımda gerçek hayattan bağım kesilirdi sanırım bu serseri kılıklı çocuktan gelmişti
" Hı? " Ne diyom ben ya kibar ol biraz
" Diyorum ki beni süzmeyi bırakıp önümden çekilecek misin? "
" Hayır "
" Hayır? "
" Ya peşimde birileri onlardan kaçıyorum bana yardım edebilir misin? "
" Banane kızım çekil önümden " dedi ve beni iterek ilerledi bense denge mi kaybedip yere düşmüştüm sanırım bileğimi de incitmiştim

Arkasından
" Ne yaptığını sanıyorsun sen gerizekalı " desemde tınlamadı yoluna devam etti
Bense " Neden yardım istiyosun kızım ya malsın sen Mira mal " diye söylene söylene kalkmaya çalıştım ama olmuyordu işte kalkamıyordum biraz daha çabaladıktan sonra kalkamayacağımı anlayıp ağlamaya başladım
" Ben eve nasıl gidicem ya "

" Mira? "
Bu ses çok tanıdıktı sesin geldiği tarafa kafa mı çevirdim
" Cenk " onu böylece karşımda görünce gözlerim parlamıştı resmen yanıma gelip
" Mira iyi misin? neden ağlıyorsun? "
" Ya bileğimi burktum kalkamıyorum " dedim Cenk bana biraz baktı ve
" Tamam şimdi seni kucağıma alıcam ve sende evini bana tarif edeceksin anlaştıkmı? "
" Tamam " dedim ve Cenk beni kucağına aldı
" Şimdi nerden gidiyoruz"
" Bilmiyorum "
Öylece suratıma baktı sırıttı
" Pekala tahminin var mı? "
" Imm sanırım şu sokağa giricez"
" Mira "
" Efendim "
" Boşver "
" Ya söylesene "
" Evinin yolunu nasıl kaybedebildin "
Suratına biraz bakıp
" Evet öğrencim evinin yolunu kaybetmek kutsal bi iştir "
" Mira "
" Dur bi dakika anlatıyorum "
" Mira "
" Yaw dur anlatıcam "
" Mira "
" Of ne Mira ne "
" Nerden dönüyoruz "
" Ha o şey "
" Evet o şey "
Biraz etrafıma baktım ve
" Şu sokağı biliyorum ordan sola sapalım galiba
orası "
" Peki "
Biraz ilerledik ve sola saptık ah evet o ev
" Cenk burası " dedim ve evin önüne ilerleyip
Beni kucağından indirdi
" Eve kendin girebilirsin di mi " dedi ve sırıttı
" Of Cenk tamam dalga geçme "
" Neyse görüşürüz " dedi ve yanağımı sıkıp yanımdan ayrıldı

Bense arkasından bakakalmıştım bildiğin hala bakıyorum niye bakıyorum ben buna evimin önünde tek ayak üstünde durmuş çocuğa bakıyorum
" Allah bana akıl fikir versin ben niye eve girmiyorum " diye söylendim ve kapıya döndüm
" Lan ben eve nası giricem anahtarım yok ayrıca bileğimi de burktum balkondan giremem hay şansıma tüküreyim Esra'yı arayıp kapıyı açmasını isticez başka çare yok "

Telefonumu cebimden çıkarttım ve Esra'yı aradım ve anında açtı
" Mira nerdesin sen annemleri yapıcam diye canım çıktı "
" Esra bileğimi burktum gelip kapıyı açman lazım "
" Bileğinimi burktun? "
" Esra bunu sormak yerine annemlere yakalanmadan şu kapıyı açmaya gelsen "
" Off tamam geliyorum " dedi ve telefonu kapadı
Bir süre sonra kapı açıldı ve Esra kızgın bi ifadeyle karşımda belirdi
" Mira affedersin ama senin beynin yokmu hadi dışarı çıktın ya nasıl beceriyosun bileğini burkmayı "
" Esra odama gidelim anlatıcam herşeyi "
" Tamam sessiz ol ama annemler uyuyor "
Esra'ya dayanarak 3 kat yukarı çıktık

Evin içine girdik ve ses çıkarmadan kapıyı kapatıp odama geçtik
Esra benim yatağıma oturmama yardım etti

Sonrada karşıma oturup beni soru yağmuruna tuttu
" Bu saate kadar nerdeydin "
" Bileğini nasıl burktun "
" Bileğini burktuysan nasıl tek başına eve geldin "