-Azraaa !hadi kızım gidiyoruz.
-Tamam annee geliyorum!
Doğduğum büyüdüğüm bu evden ayrılmak nasıl olacaktı hiç bilmiyorum. Hepsi babamın umursamazlıģı yüzündendi. Babam iflas etmişti, restoranlar zincirimiz vardı ama babamın dolandırıcı muhasebeci sayesinde herseyimizden olmuştuk. Nasıl da farkedememisti ki o adamın dolandırıcı olduğunu. Ama olan olmuştu artık elden bişey gelmezdi bu saatten sonra.O adamın dolandırıcı olduğuna dair hiçbir kanıtımız yoktu.
Babam Bursa'da kiralık bi ev bulmuş oraya taşınıyoruz şimdi de. Babamın memleketine yani.
..Elveda İzmir, elveda çocukluğum, hayallerim hoşçakalın. Son kez bakıp bir damla gözyaşı hediye ettim anılarla dolu bu eve.
Annemlerin yanına indim ve nakliye kamyonuyla Bursaya doğru yol almaya başladık. Yolda dinlenme tesislerinde 5-10 dk mola vermek için durduk,Bursaya gelmiş sayılırdik aslında. Tost alıp bir masaya geçtim. Acaba yeni hayatim nasıl olacaktı. Özel bir Üniversiteye gidemezdim. Sanırım devlet Üniversitesinden birine gidicektim.Yeni arkadaşlar , yeni şehir, yeni bir ev, okul diye düşünürken annemin sesiyle irkildim. Beni çağırıyordu, mola bitmişti anlasilan. Elimdeki son lokmayida yiyip araca binip yola devam ettik. Yarım saat sonra yeni evimizin kapısının önüne gelmiştik . İlk başta tarihi eser falan sanmıştım düşünün o kadar eskiydi yani. Artık burda yasayacagimi bilmek ne de üzücüydü. Nakliyeciler eşyaları eve taşımaya başladılar. Bizde küçük kolileri bavulları falan taşıdık. 2oda , 1mutfak, ve salondan oluşan küçük evimize artık taşınmıştık. Diğer evimiz tam 10 odalıydı. Şimdiden özledim. Odama yani yeni ve eski odama girdim tavanı çok basıktı,duvardaki boyalar soyulmuş ve rutubetliydi. Yatağıma uzanıp rahatlamaya ihtiyaç duyduğum zamanlarda yaptığım gibi yine yastığa gömülüp ağlamaya başladım. Muhtemelen yarım saat aglamistim ve ağlarken uyuya kalmışım. Sabah kalkıp aynaya baktığımda çığlık atmamak için zor tuttum kendimi. Resmen Zombiye dönmüştüm. Hemen bi duş alıp üstümü değiştirdim. Gözlerimi de kapatıcıyla halletmistim. Mutfağa gidiyordum ki su içmek için annemle babamı tartışırken duydum. Annem bunu bana nasıl yaptın Aziz diye bağırıyordu. Babamsa annemden özür dileyip duruyordu. İlk başta anlamadım. Ta ki annemin defol git bu evden beni aldattigin o kadının yanına diye bagirmasindan sonra anladım. Ne yani babam annemi aldatmışmıydı. Hayır olamazdı onlar lise askiydi. Yıllardır birbirine sevgiyle bakan iki asikti. Hatta benim ismim babamın ve annemin isminin ilk iki harfinden oluşuyordu.AZiz ve RAna. Babamdan nefret ettim o an nasıl yapardı bunu anneme. Annem o sırada babama senden BOSANACAGIM dediğinde şok olmuştum. Annem ve babam boşaniyordu. Babam tamam olur sen bilirsin deyip sinirle kapıyı çarparak evden çıktı. Gözlerimden bir damla yaş süzüldü. Annem görmeden ağlayarak dışarı attım kendimi. Koşup uzaklaşmak istedim az önce şahit olduğum o manzardan. Evden uzaklaşmıştım ama hala kosuyordum.Koşarken bi direge çarptığımi sandım cok sertti. Canım yanmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hepsen Ol
Teen FictionHayatım bir günde altüst oldu, herşeyimden vazgeçmek zorunda kaldım. Ama artık o vardı hiçbişeylerimin arasında herseyim oldu . Aslında ondan korkuyorum ama o artık benim herseyim... Hepsen Ol hayatımda...