Vanavond kom ik je halen

Hoofdstuk 10

Zuchtend zetten we de kisten op de grond bij ons plekje aan het riviertje. We waren net op tijd de boot uit. Nog geen halve minuut later vloog de boot tien meter de lucht in. Gelukkig konden we ons net op tijd verbergen achter een boom voordat een regen van stukken hout door de lucht vloog.  Ik zou niet willen weten wat er was gebeurd als we nog in die boot zaten... En daar wil ik nu ook helemaal niet aan denken, want ik heb geen zin om mijn vrolijke humeur te verpesten. Ik ben zo opgelucht dat we die eerste opdracht gehaald hebben! Het liefst zou ik nu gaan rennen en dansen, maar ik hou me wel in totdat ik alleen ben. Het is namelijk niet zo'n prettig gezicht om mij helemaal los te zien gaan, en dat wil ik Jesse niet aandoen.

'Kom, gaan we die kisten nog openmaken of hoe zit dat?' vraag ik aan Jesse en ik storm enthousiast op de kisten af. Jesse komt naast me zitten en samen maken we het slot van de eerste kist open. Ik voel me een beetje zoals vroeger als mijn ouders een kerstpakket kregen. Dan stond de hele familie er zenuwachtig om heen om te zien wat er in zat. Mijn broertje gooide al het zaagsel op de grond en we bewonderden elke doos chocolaatjes en elke fles wijn aandachtig.

Maar nu zit er geen wijn in, maar de inhoud van een hele verbanddoos. Pleisters, verband, mitella's en zalfjes gooien we de kist uit. 'Kijk, muggenspray!' roep ik en ik houd het flesje omhoog. Ik heb de afgelopen dagen als verschillende muggenbulten opgelopen. Ik weet niet hoe het kan, maar muggen schijnen mij altijd lekkerder te vinden dan andere mensen. Ik loop met mijn gezicht vol bulten en de rest heeft nergens last van...

Als we alles uitgebreid hebben bekeken, maken we de tweede kist open: de kist met de survivalspullen. Als we de deksel open doen zien we 2 grote rugzakken die volgepakt zijn met allerlei spullen. Ik pak een rugzak en begin alle spullen voor me uit te stallen.

Een tijdje later ligt de grond vol met lucifers, gasflessen, een luchtbed, zakmessen en nog meer kampeerspullen. Het lijkt een enorme luxe vergeleken met ons leven de afgelopen dagen. Waar ik eerst nog het nieuwste mobieltje wilde, heb ik nu alleen de behoefte naar een bed.

Ik houd de rugzak op zijn kop om de laatste spullen er uit te schudden. Er vallen nog wat handige spullen uit, waaronder een schoevendraaier. Dan valt mijn oog op een vreemd ijzeren voorwerp. Ik pak het op en kijk er goed naar. Het ijzer is gedraaid in een soort haak. Verder is er niks bijzonders aan het voorwerp te zien.

'Jesse, weet jij wat dit is?' vraag ik. Hij kijkt op van zijn spullen en kijkt verbaasd naar het stuk ijzer in mijn hand. 'Geef is', zegt hij en ik geef hem de haak. Hij bekijkt het nieuwsgierig en zegt dan: 'Geen idee, zat dat in je rugzak?'

Ik knik. Jesse begint in zijn rugzak te zoeken of hij er ook een vreemd voorwerp in heeft zitten, maar het enige dat hij vind zijn nog meer lucifers, gereedschap en touw. Ik besluit de haak in het voorvak van de rugzak te stoppen. Wie weet hebben we het ooit nog nodig? Je weet het nooit hier...

Dan openen we de tweede kist. Er zit een tweepersoons tent in, met twee warme slaapzakken en matjes. 'Yes', denk ik. We hebben eindelijk wat warms voor de koude nachten hier. Overdag kan het heel heet worden, maar 's nachts lagen we dicht bij het vuur.

De derde kist is onze favorite kist. De hele kist zit volgestopt met heerlijk eten en drinken. Ik zie prachtig rode appeltjes, flessen water, dozen met koekjes en zelf chips. Het water loopt me in mijn mond en voor een aantal seconden zitten we als zombies naar al het lekkers te staren. Dan begint ons verstand weer te werken en Jesse zegt:

'We moeten rustig aan doen. Je weet niet hoe lang we hier nog zitten en hoe hard we dit alles nog nodig hebben.' Ik knik, maar het enige waar ik ook voor heb is een grote reep romige Milka chocola in de kist. 'Maar we kunnen toch wel iets eten?' vraag ik met mijn oog nog steeds op de reep.

We besluiten ieder een appel te nemen met een paar slokjes water uit de grote flessen. Ik sluit mijn ogen en neem een hap van de rode appel. Meteen voel ik een smaakexplosie in mijn mond. Dit is zo smaakvol na een paar dagen op bessen leven. Ik had nooit gedacht dat een appel zo lekker zou smaken. Snel neem ik nog een hap en de sterke smaak verspreid zich door mijn hele lichaam.

In kleine hapjes eet ik de appel zo ver mogelijk op en gooi het kleine klokhuis dat ik over heb gelaten in de bosjes. Ik zie Jesse naast me ook genieten van zijn laatste hapjes. Ik glimlach naar hem, maar hij ziet het niet. Hij te te geobserdeerd door zijn appel.

Dan hoor ik iets ritselen in de bosjes. Ik sta op en stoot Jesse aan. Hij kijkt me vragend aan, maar spitst dan zijn oren en kijkt ook in de richting van de sruiken. We lopen achteruit, bang dat er een beer of een ander eng beest ons op komt eten alsof we overheerlijke appels zijn. Het geluid komt steeds dichterbij. Ik zie een bruine vacht door de bosjes bewegen. Zou het een wolf zijn? Zouden hier wolfen zitten?

Op dat moment komt het dier uit de bosjes en ik haal opgelucht adem. Het is geen wolf, maar een gewone hond. Hij heeft een koker in zijn bek, waar een klein papiertje in zit. De hond knielt neer voor ons en Jesse haalt de koker uit zijn bek. Hij opent het en ik kijk over zijn schouder mee, benieuwd naar de tekst op het briefje. Ik hoop dat het niet alweer een opdracht is. We zijn net terug.

Maar het enige dat op het briefje staat is: VOLG MIJ. Ik kijk Jesse aan en hij kijkt bezorgd terug. Dit kan niet goed zijn. Waarschijnlijk is het weer een soort opdracht waarmee we ons leven op het spel zetten. In stilte bergen we onze kisten op, stoppen we wat eten en andere spullen in onze rugzakken en vertrekken. De hond loopt voorop en wijst ons de weg door paadjes waar we nog nooit zijn geweest. Waar zullen we nu weer in belanden?

A/N Jeej weer een hoofdstuk! Het updaten duurt best lang, ik weet het, maar achter de schermen wordt er gewerkt aan een nieuw verhaal! Dat verhaal wil ik eerst afhebben voordat ik het op wattpad zet, maar misschien horen jullie er binnenkort wel wat over. P.S.: Ik ben ook begonnen met bloggen op mijn eigen site! Ik zal er columns op zetten over leuke onderwerpen en recensies van boeken schrijven. Het zou leuk zijn als jullie er een kijkje willen nemen. De link staat op mijn profiel. Doeiiii