Tanrı bir anda dört büyük meleğinden ikisini kaybedip kalanları da kaybetme tehlikesiyle karşı karşıya kalmıştı. Hiçbir şey O'nun gazabından kaçamayacaktı.
~Yoonmin
~Vhope
~Namjin
başlangıç: 26.06.19
bitiş: -
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bunu da buraya bırakıyorum♡
~ Aynı içtenlikle Jungkook'un sarılmasına karşılık veren Seokjin Hyungun kapalı gözlerinden parıldayan yaşlar akıyordu. Bir süre sonra yeterli gelmemiş gibi, Jungkook'u kendine mümkünatı olduğunu düşünürcesine daha çok çekmeye çabalamıştı.
"Görüşmeyeli elli sene oldu Jungkookie. Çok özledim seni."
~
Taehyung'un çok sıkıldığını ve bizi eline geçirirse yapacaklarının listesini içeren mesajlara bakmayı bırakıp karşımdaki fazlasıyla ilginç manzarayı izlemeye devam ettim.
Seokjin Hyung ve Jungkook dakikalar süren sarılmalarından zorlukla ayrılmış, sanki ben yanlarında yokmuşum gibi yan yana koltuklara oturarak sohbet etmeye başlamışlardı. Jungkook kolunu koltuğun sırt kısmına yaslayarak ona dönmüş, Seokjin Hyung ise vücudu tamamen Jungkook'a dönük bir şekilde oturmuşken bana sadece şaşkınlıkla köşedeki koltuğa oturup onları izlemek kalmıştı.
"Tanrım,Seokjin Hyung! Çökmüşsün resmen, bu halin ne? Hoseok deli gibi senin için planlar yapıyor. Ne yaptın sen?"
Seokjin Hyungun neşeli yüzü düşmüş, aklına gelenlerle morali bozulmuş gibiydi. Başını öne eğerek elleriyle ilgilenmeye başladı.
"Jungkook, sanırım ağır sıçtık bu sefer."
Ben küfür ettiğim her seferde bana etmediğini bırakmayan adamın şimdi Jungkook ile gayet samimi konuşması beni daha da şaşırtırken şaşkınlıktan ağzımı açıp tek kelime edemiyordum.
"Hoseok bana senin izinsiz buraya geldiğini söyledi. Sen kurallara fazlasıyla uyan birisin. Ne sebep oldu buna?"
Artık araya girme ihtiyacı duyarak ayağa kalkıp yanlarına gittim ve ikisini de göğsünden iterek uzaklaştırıp ortalarına oturdum.
"Evet, dinliyorum."
Orada olduğumu yeni farketmiş gibi duran arkadaşım hafif şaşkınlıkla dudaklarını aralamış, sonra ise konunun ciddiyetini hatırlamıştı.
"Jimin senden biraz bize müsade etmeni iste-"
"Gerek yok Jungkook, o biliyor her şeyi. Yani, kısmen her şeyi." Jungkook'un sözünü bölen sözlerle gülümseyerek arkadaşıma döndüm. Az önceki şaşkınlığına bir yenisi eklenmişti.
"Evet, bilmediğim kısım senin Seokjin Hyungu nerden tanıdığın."
Bakışlarım ikisi arasında gidip gelirken Jungkook'un yüzündeki gergin ifade nedensizce bu durumdan zevk almamı sağlıyordu. Seokjin Hyung ise, eh, o pek takmıyor gibi duruyordu.
