C . A. F. M. [ Marriage's Sweetness ]♥

❣ F I V E ❣

" ဆယ္ဟြန္းရား  ဆယ္ဟြန္း ငါေနေကာင္းပါတယ္ဆို
ကြာ    ဆယ္ဟြန္းရား  "

မနက္အိပ္ယာႏိုးႏိုးခ်င္း ကိုယ္ပူေႏြးေႏြးနဲ႔ ေခါင္းမၾကည္
တဲ့ကိစၥေၾကာင့္ အလုပ္သြားဖို႔ကို ဆယ္ဟြန္းက ခြင့္ျပဳမ
ေပးေတာ့ ။ ခဏေနရင္ သက္သာသြားပါလိမ့္မယ္လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ေျပာေနတာေၾကာင့္ ေခါင္းတခါခါနဲ႔ လံုးဝ
ကို ခြင့္ျပဳမလာေပးေတာ့ ။ နဖူးေပၚ ခဏခဏလက္
ေရာက္လာတတ္ၿပီး အဖ်ားခဏခဏလာစမ္းၾကည့္ရ
သည္က အေမာ ။ ေနာက္ကေန တေကာက္ေကာက္နဲ႔
အလုပ္သြားခ်င္ပါတယ္လို႔ ေျပာေနတာေတာင္ သူက
နားမဝင္ႏိုင္ဘဲ ဆရာဝန္ကိုဖုန္းဆက္ေခၚေတာ့သည္ ။

"  ဆယ္ဟြန္းကကြာ ဒီေလာက္နဲ႔ ဆရာဝန္ေခၚစရာ
လား   "

" ေခၚရမွာပဲ!  ကိုယ့္မိသားစုဆရာဝန္က ေဆးကုေပး
ဖို႔ထားထားတာ နည္းနည္းျဖစ္ေစမ်ားမ်ားျဖစ္ေစ ကိုယ္
ကေတာ့ ဆရာဝန္ေခၚရမွာပဲ ၊ အခု ကိုယ္ပူေႏြးေႏြး က
ေန ပိုဆိုးလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "

ေဟာ ၾကည့္!  လူကို မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ကာၾကည့္လာၿပီး
ေလသံက ဆူပူေနသေယာင္ မာဆတ္ဆတ္ ။ မ်က္ႏွာ
တခုလံုး ႐ႈံ ့တြကာ ဆယ္ဟြန္းေ႐ွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေန
လိုက္ေတာ့မွ သူက မ်က္ႏွာထားေျပာင္းကာ ေခ်ာ့ေခ်ာ့
ေမာ့ေမာ့ ေျပာယူလာျပန္သည္ ။

" အခ်စ္ကကြာ!  ေခါင္းမမာပါနဲ႔ ကိုယ္ေျပာတာေလးကို
နားေထာင္ေပးပါ ေနာ္ ဒီေန႔တရက္ေတာ့ အလုပ္မသြား
ဘဲ နားနားေနေန ေနလိုက္ "

လူကို ကုတင္ေပၚေပြ႔ခ်ီမတတ္တင္ေပးၿပီး လွဲအိပ္ခိုင္း
ျပန္သည္ ။ သူနဲ႔က်မွ လူလဲ လူမမာလံုးလံုးႀကီးကိုျဖစ္
လို႔ေနသည္ ။ အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ္ပူေႏြးေႏြးျဖစ္လာ
ရင္ေတာင္ ဆယ္ဟြန္းကို မေျပာျပခ်င္တာ ။ဆယ္ဟြန္း
ရဲ႕အရမ္းစိုးရိမ္ႀကီးတတ္တဲ့ျပသာနာက ဘယ္လိုမွနား
ဝင္ေအာင္ေျဖ႐ွင္းျပလို႔မရႏိုင္ ။

ဆရာဝန္လာၿပီး ေသခ်ာစမ္းသပ္ ၊ ေသာက္ေဆးေပးၿပီး
နားနားေနေနေနဖို႔ေျပာသြားေလေတာ့ ဆယ္ဟြန္း အ
တြက္ အခြင့္ေကာင္းပင္ ။ သူ႔အေနနဲ႔က ဒီေန႔ကုမၸဏီမွာ
အေရးႀကီးတဲ့အစည္းအေဝး႐ွိတာမို႔ မသြားမျဖစ္ ျဖစ္ေန
ေလေတာ့ ကိုယ့္ကို ေမေမတို႔ဆီပို႔ဖို႔ စီစဥ္ျပန္သည္ ။