3 maanden later.
POV:MITCHELL
Het is laat maar toch heb ik honger. Ik loop naar de keuken, ik doe het licht aan en doe de koelkast open. Ineens valt al het licht uit. 'What the heck' zeg ik en ik pak mijn telefoon voor licht. Ik kijk om me heen en ik zie ineens iemand staan. 'Hallo?' Vraag ik en ik loop naar hem/haar toe. 'Wessel' zeg ik en ik draai hem om. 'Wat doe je hier?' Vraag ik. Hij geeft me een duw en ineens word ik tegen de muur gegooid. 'What the f*ck Wessel' zeg ik en ik probeer op te staan. Wessel loopt naar me toe en pakt me vast bij mijn nek. 'W-Wessel s-stop' zeg ik maar hij stopt niet. Ik geef Wessel een stoot tegen zijn been en hij laat me los. Ik ren zo snel mogelijk naar de schuur en doe hem op slot. Ik pak mijn telefoon en bel Natalia. 'Hallo?' Zegt Natalia. 'Nana, help me nu' zeg ik. 'Wat is er? het is zo laat, waaro, ben je überhaupt op?' Vraagt Natalia. 'Geen vragen, kom nu aub' zeg ik en ineens gaat de deur open. Mijn telefoon gaat ineens kapot en Wessel pakt me weer vast bij mijn nek. 'W-Wessel wat i-is er m-met je?' Vraag ik maar Wessel antwoord niet. Hij pakt mijn nek steeds meer vast waardoor ik bijna geen lucht meer krijg. Alles word zwart om me heen en hoor bijna niks meer. 'WESSEL STOP' zegt Natalia en slaat hem. Wessel laat me los en ik val op de grond. 'Omg, Mitch gaat het?' Vraagt Natalia. 'Nu wel, dankje' zeg ik en ik sta op. 'Wessel, wat is er met je?' Vraagt Natalia maar Wessel antwoord nog steeds niet. Ik zie dat Wessel de neiging om Natalia's nek te pakken ze geeft hem snel een kus. 'Wat?' Zegt Wessel. 'Je bent er weer' zegt Natalia. 'Je hebt Mitch bijna vermoord' zegt Natalia. 'Ow echt, sorry' zegt Wessel. 'Geeft niet' zeg ik en ik loop weer naar de keuken.
